Bleeke luchten

[p. 214]

CII. Troost.

'k Weet, wijl ik zing, waar andre vrouwen schreien,

In stilte, alleen, met heimlijk handenwringen,

Verwijt mij streng mijn lijden-lavend zingen

Wie ziet in zang maar kweelend spelemeien

Met rijm op rozen, lauwer en seringen. -

O 'k voel u naadren, zwaaiend toovermeien,

Gewijde reien, die mijn ziel bevrijen,

Mijn blanke ziel, die donkre dwergen vingen.

[p. 215]

 

Als andre vrouwen, na verholen weenen,

 

Kan, trotsch en kalm, ik 't hoofd ten hemel heffen,

 

Met zachten lach, als ware 't leed verdwenen,

 

Voel ik een vonk van Gods genâ mij treffen

 

In 't zingend hart. - Wil God mij 't lied verleenen,

 

Als godegave blijf ik 't lied beseffen.