Bleeke luchten

[p. 164]

LXXIX. Roos van Jericho.

In bleekgeweende aroom - en zondoorzoelde
Boschluchten luw voelde ik mijn ziel, die noô
Meer leefde, ontwaken, blij-verwonderd voelde
'k Haar openluiken, roos-van-Jericho,
Die blaadre' en knoppe' uit donkre dorheid woelde
In wéldoend water. - Voelt een moeder zoo
't Beloofde kind, waar stille droom op doelde,
Niet zacht bewege' en zwijmt van eerbied vroô!

[p. 165]

 

O sprei maar wijd uw reine blaadren open,

 

Mijn roos-van-Jericho! voor winterwind

 

Wil 'k u beveilige' en met trane' u doopen,

 

Waarin ge een bad van warme wijding vindt.

 

 

 

O vul mijn Zelf met zalig-trillend hopen,

 

Mijn Ziel, mijn godgeschonken hemelkind!