Bleeke luchten

[p. 160]

LXXVII. Nu wil ik warm....

Nu wil ik warm fluweelen voorhang schuiven
Tusschen mijn ziel en droeve schemering
En weven rond me een heilige' aura-kring,
Waar 'k veilig los kan laten ál mijn duiven
En nachtegalen van erinnering. -
O zie de palmen groene handen wuiven,
Als vreemde vlammen goud-chrysanthen kruiven!
O vult de kamer met uw zoet gezing!

[p. 161]

 

Laat me even nu den godehoon vergeten,

 

Die sloot mijn ziel in kwellend lijfsgevang,

 

Der menschen liefde schriel mij toegemeten,

 

Mijn edel strevend doch zoo wreed verlang

 

Naar 't eeuwig leve'-en-dood-mysterie weten.

 

Bevrij' mijn ziel met zaligenden zang!