Bleeke luchten

[p. 82]

XLI. Lente-schemer.

Mijn droomvertrek, van lentezon nog zoel,
Verlicht alleen met vlinderzwak getril
Een schemervlam, berozend flauw d' April
Van bloemen op mijn tafel - en ik voel,
Waar 'k lig en luister, leeg van levenswil,
Naar 't zielloos jagen van het straatgewoel,
Te loom voor droom mij en te moe voor doel
En 'k wacht den nacht, die langzaam daalt, nu stil.

[p. 83]

 

Nu voel ik, roerloos, vreemd aan vreugde en leed,

 

Geen vlijme pijn, die schreie' om droefenis,

 

Doch ook geen hoop, die blij mij beven deed -

 

Alleen een ijl en wonderwee gemis,

 

Een week verzinke' in wanhoop, wijl ik weet

 

Dat ik ga sterve' en er geen hemel is.