Bleeke luchten

[p. 3]

II. Het gele Huis.

Ik ben ziek van heimwee naar 't gele huis,

In het lommer van groene linden,

Waar zongen belovend hun neurie-geruisch

De droomige zomerwinden.

Nu wilde ik wel reizen naar 't gele huis

En luistren naar 't suizlen der linden

En droomen van liefde in mijn zonnige kluis

En omhelzen wie trouw mij beminden.

[p. 4]

 

Doch zoo ik nu belde aan het gele huis,

 

Wie zou ik er wedervinden?

 

- In een zwarte kluis zijn mijn lieven thuis

 

En geveld zijn de zingende linden.