Blauwe bloemen

[p. 115]

XXXI.
Onweêrslied.

De boomen ruischen wonderbaar,
de lentezonne lacht niet meer.
- Mijn stap is loom, mijn hart is zwaar.
Ik zoek naar vrede heinde en veer. -

De lentezonne lacht niet meer;
de wolken drijven, grauw als lood.
- Ik zoek naar vrede heinde en veer.
Mijn hoop is heen, mijn ziel is dood. -

De wolken drijven, grauw als lood;
een druppel valt op 't loof der laan.
- Mijn hoop is heen, mijn ziel is dood.
Wat baat mij bede, zucht of traan? -

Een druppel valt op 't loof der laan.
Een bliksemstraal doorklieft de lucht.
- Wat baat mij bede, zucht of traan?
Voor eeuwig is mijn heil gevlucht. -

Een bliksemstraal doorklieft de lucht;
dof gromt eene verre donderslag.

[p. 116]

 

- Voor eeuwig is mijn heil gevlucht.

 

In storm verging mijn lentedag. -

 

 

 

Dof gromt een verre donderslag...

 

Verpletterd ligt een slanke boom.

 

- In storm verging mijn lentedag.

 

Waar bleef mijn schoone morgendroom?

 

 

 

Verpletterd ligt een slanke boom,

 

geliefd door menig minnend paar.

 

- Waar bleef mijn schoone morgendroom?

 

De boomen ruischen wonderbaar.