Blanke duiven(1895)–Hélène Swarth– Auteursrecht onbekend Vorige Volgende [pagina 100] [p. 100] L. Lentewereld. Nu bloeit de lentewereld als éen tuin En troost met balsmend blauw en zalvend groen Oogen, die pijn van schrijnend schreien doen, Nog vol van hemelgrijs en aardebruin. O bloemenweiden in den Meiënoen! O. bloesemboomen met besnéeuwden kruin! O zilverzee hel schittrend achter duin! Lacht gij zoo zacht, dat 'k mij met ál verzoen’? Och! blanke boomen, wie uw bloesemtooi Om ooft dat gij niet plukt is opgeleid, 'k Weet toch het Leven even wreed als mooi. Weiden, die 't vee voedt, tot ter slachtbank 't leidt Het Leven! Zee die zwelgt in menschenprooi! Tot lente-illusie word ik niet verleid. Vorige Volgende