Blanke duiven

[p. 69]

XXI.
Aardekleed.

- Zoo zwaar is het aardekleed
Dat het Leven mij dragen deed!

- Arm kind! en uw voetjes zijn moe,
Uw oogen gaan zoetjes al toe.

- Zoo zwaar is mijn aardekleed!
'k Wou dat onder de aarde 't gleed.

- Kind, geef mij uw leliehand,
Ik leid u naar Vredeland.

- Zoo zwaar is mijn aardekleed...
O Dood! is mijn plaats gereed?

- Uw bruidsbed is week gespreid;
Daar rust ge voor de eeuwigheid.

- Zoo zwaar is mijn aardekleed,
Daarboven, daar klaagt geen leed.

[p. 70]

 

- O veilige liefdespond!

 

Vijf voet is ze diep in den grond.

 

 

 

- Dood, geef mij 't extasekleed,

 

Dat ik Godes genade weet!

 

 

 

- Kind, God weet wat waar zal zijn...

 

Rust bij mij van uw aardepijn!