Blanke duiven

[p. 29]

XXV.
Geloken oogen.

Als gij tot slapen, Lief, uw oogen sluit

En roerloos ligt uw aanschijn marmerbleek,
Voel ik mijn hart van vreeze en weemoed week,

Als doofde de aêm des doods uw oogen uit.

Open die oogen, waar 'k me in zalig keek,

Tot elke bloem van liefde en vreugde ontspruit!
Open die lippen, dat in blij geluid

Ik mij vermeie... Ontwaak en leef en spreek!

Uw wimpers rusten op uw wangen stil,
Uw lippen aad'men zoo onhoorbaar zacht...
Neen, 'k stoor uw droom niet om een bangheidsgril.

O wist ik nu: Gods liefde houdt de wacht
En zeegnend zendt Hij aan wie 't goede wil
Onzichtbare englen in den sterrennacht!