Blanke duiven

[p. 14]

X.
Herdenk wat ik u zei...

Herdenk wat ik U zei, dien heil'gen stond:

- ‘Uw zomer bloeit, mijn lente is lang voorbij.

Een blauwen morgen voegt geen storm - en gij

Past niet bij mij, wie 't lot veel stormen zond.

‘Mij weefde leed, terwijl gij, levensblij,

U weelderozen om de lokken wond,

Al zilverdraden door mijn harenblond...

Verzoek mij niet! deez' vreugde is niet voor mij!’

Toen kuste uw mond, met streelend stemgeluid
En teedere' eed, mijn droeven twijfel dood
En, eer ik 't wist, lag 'k in uw arm als bruid.

Licht van mijn leven, troostrijk Avondrood,
O 'k smeek: vergeet niet wat dit vers beduidt
En laat me uw liefde, ook als mijn blij-zijn vlood!