Beeldjes uit vrouwenleven

[p. 86]

Meisjesdagboek

Haar oude vingers, teeder trillend, streelen
't Naïeve dagboek van haar meisjestijd.
Als lentevogels liefdewoorden kweelen:
- ‘Neem héel mijn leven, u alleen gewijd!
O zoet geluk, dat géen ons kan ontstelen!
O lief, mijn heil, voor tijd en eeuwigheid!’
Verpulverd glijden, bruin, van doode stelen
De rozeblaadjes, in het boek geleid.

De zware tranen van wie nooit meer schreien
Nu dropplen traag op 't bros vergelend blad -
Mocht ze even 't hoofd aan 't hart verloren, vlijen,
Dat ze, eer die andre 't roofde, alleen bezat
Of op zijn graf zijn liefste bloemen spreien,
Een weduw vroom, die voor zijn vrede bad!