Beeldjes uit vrouwenleven

[p. 44]

Heilig Hart

Van het rood van het lampje overtogen,
In haar kleed van weduwezwart,
Ligt zij, prevelend, knielend gebogen
Voor Jezukens' Heilig Hart.

In haar jeugd heeft haar lief haar verlaten,
Met haar kindje en haar schande en haar smart -
En zij mocht wien ze eens liefde niet haten,
Omderwille van 't Heilige Hart.

Voor het kind moest zij derven en slaven,
Tot het lag in haar armen verstard -
Als een wonder kwam spijzen en laven
Haar de troost van het Heilige Hart.

Ze is al oud nu, gekromd van het sloven
En haar handen zijn ruig en verhard.
Maar toch kan zij de liefde nog loven
Van het helpende Heilige Hart.

Laat daarbuiten de wereld maar razen,
Die de ziel in haar strikken verwart!
In haar kamertje bloeien de extasen,
In den schijn van het Heilige Hart.