Beeldjes uit vrouwenleven

[p. 6]

Netten boeten

Bij 't groen kanaal, in helmblond dal van duin,
Omwaaid van zeewind, die haar bloei komt zoenen,
- Een krans van tulpen, rozen en pioenen,
Ontloken pralende in een zomertuin -
De blozemeisjes boeten sombre netten,
Waar zilvren visch zijn vrijheid laten moet
En de éene lacht, vol jeugd en overmoed
En andren, ernstig, op de mazen letten.
Langs 't glanzend water donkert hoog de laan,
Aan d'overkant staan berkjes blank te beven.
Eén meisje mijmert over 't visschersleven
En d'angst der vrouwen: - Zal de boot vergaan?
Maar 't is haar lot: een hutje aan zee en wachten
En biddend schreien, in de storremnachten.