Beelden en stemmen

[p. 184]

XXII. Vertreden bloem.

O blanke bloem, in 't slijk der straat vertreden!
Verworpne, die geen Christus redden zal!
Herdenk den eersten kus dien, lang geleden,
Een koene knaap u van de lippen stal!

De zon dook weg; de liefde was beleden,
De heesters hoog en 't looverlaantje smal.
En de eerste vonk, in 't wachtend hart gegleden,
Verteerde uw ziel en bracht uw eer ten val.

Thans laaft uw mond den lust van meer dan eenen.
Die zoete beker van bezield robijn
Gaat kwistig rond, vol wulpschen minnewijn.

Terwijl de menigt' rondschoolt om u henen,
Bloedt ge aan uw kruis van zonde, schande en pijn.
Doch wie aan 't kruis u vastklonk, is verdwenen.