Beelden en stemmen

[p. 171]

IX. Spiegelende vijver.

Ik lag in 't woud, waar vogels zingend vlogen
Van boom tot boom, te droomen, in het gras.
Daar, trouwe spiegel van Gods hemelbogen,
Blonk, tusschen 't groen, een blauwe vijverplas.

En 'k zag een bleek gelaat met vragende oogen
In 't helder water. Of 't een wonder was,
Zoo bleef ik staren, over 't riet gebogen,
Diep in die oogen, waar 'k mijn leven las.

O sphinx! wat vraagt ge? - Ik leef een dubbel leven.
Twee zielen wonen in mijn boezem en
'k Voel beiden strijdend naar den voorrang streven.

Hoe zoude ik, die mij zelve een raadsel ben,
Het wereldraadsel 't antwoord kunnen geven
Dat mij moet redden en de sphinx doen sneven?