Den singende swaen
(1664)–Willem de Swaen– AuteursrechtvrijStem:
| |
[pagina 490]
| |
3. Als Nicolaus, sijnen Oom,
Hem Priester wijden wou,
Aenmerckende hoe ed'len boom
Sijn Neefken worden sou;
Soo seyden hy tot all' het volck
Die waren in den Tempel,
O Broeders! dit is Godes Tolck,
Dees zy u tot exempel,
Ick sie nu eene nieuwe Son' voortkomen hier,
Die in de liefde branden sal niet anders als een vyer.
4. Nic'lavs sal een troost en rust
Veel menschen brengen aen.
Nic'lavs sal de vreughd en lust
Zijn van des werelts baen.
Hoe saligh sal die kudde zijn
Wiens Harder Hy sal wesen!
Want Hy sal als een Medicijn
Haer wonden fraey genesen:
Hy sal verdoolde schapen weder brengen t'huys,
Door middel van dien grooten God, die g'hangen heeft aen 't Kruys.
5. Hy sal vertroosten die van smert
Haer leven hier zijn moe;
En die in sonden zijn verwart
Sal raden Hy te goe':
Die hebben ongesonde le'en
Sal Hy gesontheyd geven;
Hy sal de dooden door gebe'en
Verwecken tot het leven.
Soo desen Bisschop heeft voorseyt, soo is 't geschiet;
Hy heeft (te weten) menigh mensch geholpen uyt 't verdriet.
6. Hy was soo krachtigh in 't gebed,
Soo machtigh in sijn werck,
Dat dickmaels heeft tempeest belet
Dees wond'ren Godes Klerck:
Sijn Schipper die van boven ne'er
De Mast, is doodt gevallen,
| |
[pagina 491]
| |
Heeft in de naem van God den Heer
Verweckt Hy by haer allen.
Hy heeft drie Borgers oock verlost van hare dood,
Die nu al lagen op 't schavot met hare halsen bloot.
7. Veel and're dingen swijgh ick stil
Van dees lofwaerden Man,
Om dat ick om des kortheyds wil
Niet meerder seggen kan:
Alleenlijck hoort 't geen is gebeurt
Na dat Hy was begraven;
De aerde is van-een gescheurt,
Daer Oly uyt quam draven;
Daer quam uytvloeyen Oly van soo groote kracht,
Dat alle sieckte wech sy nam, door hare wond're macht.
8. Staet nu verwondert allegae'r,
In desen vromen Held,
Die God als eene Sonne klaer
Heeft op dees aerd' gestelt:
En laet ons allen tot dien Sant
Met groote vlijd nu loopen,
Die ons in 't schoone hemels Land
Sal brengen, soo wy hoopen.
Sint Nicolaë, Heyligh Man! staet ons toch by,
Maeckt dat wy inder eeuwigheyd by God met U zijn bly.
|
|