Den singende swaen

[p. 477]

Ernstelijck versoeck na Messias komste, Getrocken uyt de seven groote Antiphone, die gelesen worden van den 17. Decembris, voor, ende na den Magnificat, tot daeghs voor de Vigilie van Kersmis.

Stem:
Sylvester in den morgen-stond. Ofte:
Al ben ick, Lucifer, van God. Ofte:
Na dat den Heer van deser aerd'. Siet fol: 212.

DAuwt hooge hem'len 't stonden an,
En Wolken regent ne'er
Den hooghsten, grootsten, rijcksten Man,
Ons' algemeenen Heer.
Och of de Aerde open-gingh
En ons Messiam baerden!
Die heeft geschapen alle dingh,
Den hemel en de Aerde.
Och of de alderreynste Maghet voort nu bracht
Dien gene, wien de Aerde heeft al over-lang verwacht.

Och of de alder.

2. O Wijsheyd, die uyt Godes mond

Voor alle eeuw quam voort,
Koomt ne'er op dese Aerdsche grond,
Koomt voort, O eeuwigh Woord!
Die raeckt van 't eynd' tot 't eynde sterck,
All 't geen Ghy hebt geschapen,
Volbrenght toch u genadig' werck,
Besoeckt nu uwe Schapen;
Koomt neder op dees Aerdsche boom, berst uyt de Wolk,
Koomt haestigh, leert des wijsheyds wegh, u langh bedruckte Volck.

3. O Adonai genadigh Heer!

O Isr'els grooten Vorst!
Die in gedaent' van vuyr wel eer
Uyt eenen Breembosch borst;
Die U aen Moysi hebt vertoont

[p. 478]

 

Als G' aen Hem gaf uw' wetten,

 

En die met graty rijck'lijck loont

 

Die op uw' Wet wel letten;

 

Koomt neder op dit Aerdsche dal, op dat Ghy soudt

 

Ons lossen met een stercke hand van die ons onderhoudt.

 

4. O Wortel Jesse, die gestelt

 

Aen 't Volck een teycken zijt,

 

Die welcke die op 't Aerdsche veld

 

Regeren, 't allen tijd

 

Verswijgen sullen altesaem;

 

Aenhoort toch ons' gebeden,

 

Verhoort ons in uw' groote Naem,

 

Koomt af tot 's werelts Steden:

 

Het Heydensch Volck sal U aenbidden grooten God!

 

Dies koomt, en lost ons uyt den druck, O God van Sabaoth!

 

5. O Davids Sleutel, die doet op

 

All 't geene Ghy begeert,

 

Koomt neder uyt des hemels Top,

 

Tot ons U self verneert.

 

O Schepper van het groote huys

 

Van Israëls geslachte!

 

Verlost ons uyt dit duyst're kluys,

 

Koomt haestigh, wilt niet wachten.

 

Verlossen koomt dien geene die in duyster sit,

 

Die door de schaduw van de dood niet siet, noch swart, noch wit.

 

6. O Opgang, Glans van 't eeuw'ge Licht!

 

O Zonne der gerechts!

 

Koomt ons, koomt ons toch by wat dicht,

 

Dit bidden uwe knechts.

 

Gewaerdight (die in duysternis

 

Nu sitten) te verlichten;

 

Neemt wegh ons 's levens argernis,

 

Koomt ons in deughden stichten.

 

Koomt (bidden w' U) op dese Aerd, koomt metter haest,

 

Verlost die in de schaduw zijn benart, en gantsch verbaest.

[p. 479]

 

7. O Koningh van het Heydendom,

 

En langh van hun verwacht!

 

Gewenschte Houcksteen, die rond om

 

U Volck te hechten tracht;

 

Die van de Twee, een Vollick maeckt,

 

En hun sult t'samen vlechten;

 

Met groote vlijdt hun Twee genaeckt,

 

En wilt uw' gramschap slechten.

 

Koomt neder op dit Aerdsche dal, verlost den mensch,

 

Wien Ghy uyt slijck geschapen hebt, voldoet toch sijne wensch.

 

8. O Koningh, O Emanuel!

 

Die ons de wetten stelt:

 

Wilt ons bevrijden van de Hell',

 

En van het helsch' geweldt.

 

Verwachting van het Heydensch volck,

 

En Heyland haerder landen!

 

Ach! (langh verwachte Godes Tolck!)

 

Besoeckt des werelts Stranden.

 

Koomt uyt den hemel neder hier op 't Aerdsche dal,

 

Koomt ons verlossen Heer, en God, en Schepper van ons all'.