Den singende swaen

S. Franciscus Xaverius, Confessoor, Religieus van de Sociëteyt Jesu, Met recht genaemt, Apostel van Indiên. 3. December.

Stem:
L' Avignone. Ofte:
O cierelijck Cieraed! Ofte:
Euphemia, Princes! Ofte:
Staet op, en word verlicht. Siet fol: 29.

O Hemels groot Cieraed,
Xaveri! Met deugd verciert in d' hoogste graed:
Ick wil uw' deughd // en uwe vreughd
Verhaelen hier met 's harts geneught:

[p. 470]

 

'k Wil schrijven // 'k wil stijven // uw' eer // uw' leer,

 

Staeghs meer en meer;

 

Want ick mijn min // en al mijn sin

 

Op U gestelt heb van 't begin.

 

'k Wil schrijven &c.

 

2. Van uw' gehoorsaemheyd,

 

Xaveri! kan worden noyt genoegh geseyt:

 

Met eene I // gingh vlijtigh Ghy

 

De werelt rondom even bly:

 

Ghy eerden // Ghy leerden // te saem // de faem,

 

En Jesus Naem,

 

Met groote vlijt // tot 's vyands spijt,

 

Gheen tegenspreken Ghy en lijdt.

 

3. Ghy had soo suyv'ren hart,

 

Xavieri! dat vuyl gedacht U was een smart:

 

Want als by nacht // een vuyl gedacht

 

Den Duyvel U had voor-gebracht,

 

Van minne // van sinne // Ghy bloedt // hoe soet

 

Was dese vloed!

 

Het speet U dat // uw 's lichaems vat

 

Oock in de slaep sijn wet vergat.

 

4. Uw' yver was soo groot,

 

Xaveri! dat Ghy niet hebt ontsien de dood:

 

U drouf gesteen // u drouf geween

 

Vermurwden harten hart als steen.

 

Ghy smeeckten // Gy preeckten // staegs aen: // Goods baen

 

Deed' Ghy 't volck gaen:

 

Het speet U seer, dat God uw' Heer

 

Vergeten worden, en sijn eer.

 

5. Ghy waert Mariaes vrind

 

Xaveri! Sy achten U te zijn haer kind;

 

In all' uw' rouw // was dese Vrouw

 

Een troost aen U, ja u Behouw:

 

In 't lijden, in 't strijden stondt Sy // U by,

 

Ghy raeckten vry.

 

Des helschs geweld // heeft S' ne'er geveldt;

 

Ghy wiert door Haer soo vroomen Held.

 

6. Ghy sijt geweest gestelt,

[p. 471]

 

Xaveri! een Prins in 't Indiaensche veld,

 

Dat land geleert // dat land bekeert

 

Hebt Ghy, en met Goods Wet vereert.

 

Wat loont // wat kroone // wat lot // geeft God

 

Van Sabaoch,

 

Aen U sijn vrind // die Hem soo mindt,

 

Dat Ghy aen Hem die Landen windt.

 

7. God heeft U soo verheught,

 

Xaveri! en ingestort soo groote vreughd,

 

Dat Ghy riept, Heer! // gheeft my niet meer,

 

Van waer komt my toch dese eer?

 

Est Satis, est Satis ,, ay my! // ick ly

 

Goods slaverny!

 

Ick ben niet waerd // dat my ervaert,

 

Ick bidd' U, Heer! uw' vreughde spaert.

 

8. Is 't saecke dat Ghy zijt,

 

Xaveri! geweest soo op dees aerd' verblijdt:

 

Wat sal dat zijn // een soete pijn

 

T' aenschouwen eeuwigh Goods aenschijn!

 

Vernomen // bekomen // die kans // Goods glans,

 

Hebt Ghy nu gantsch:

 

Ghy slaet om-hoogh // op God U oogh,

 

Wien ick altijd te dienen poogh.

 

9. Maer aengesien ick ben,

 

Xaveri! een sondigh mensch, g'lijck ick beken,

 

In ziel gewondt // met sware sond',

 

Soo roept uw' hulp mijn droeve mond.

 

Gestadich // genadigh // U toont // my loont,

 

Die boven woont:

 

Dat is Xaveri! ,, bidt dat ick hier

 

Wel-levende ontga het vyer.