Den singende swaen
(1664)–Willem de Swaen–
Auteursrechtvrij
[pagina 454]
| |
Stem: La Gregline.
T' Is Clemens dagh op heden,
't Is Sinte Clemens Feest,
Die lustich heeft gestreden,
Die niet en heeft gevreest
Voor den Heer de dood te sterven
Aen een Ancker in de Meer,
Volhardigh tot 't end //
Was Sinte Clement
In all' het gene Hem geschieden
Om des Heeren waere Leer.
Voor den Heer.
2. Tot darden Paus van Roomen
Nae Simon Petrus, wierdt
Sint Clemens aengenomen,
Wien Godes Kerck nu viert
Om sijn Goddelijcke daden,
| |
[pagina 455]
| |
Ende wonderbaere deughd,
Die Hy heeft getoont //
Die Hem heeft geloont
In 's hemels wooningh Jesus Christus
Met een onge-eynde vreughd.
3. Dees Clemens om dee soecken
Door seven Vrome mans,
In alle Romaes hoecken,
Nae die der marters-krans
In den hemel was geschoncken
Van den Heer tot haeren loon:
Hy heeft hun belast //
Bevolen seer vast
All' haere wercken op te schrijven
Trouw, g'lijck d' Heyl'gen zijn gewoon.
4. Jae Hy heeft self geschreven
Veel dingen die den mensch
Aenporren tot een leven
Heylich, na Godes wensch.
En Hy heeft door sijne Leeringh,
En sijns levens heyligheyd
Veel zielen bekeert //
Goods Kercke vermeert,
En tot des hemels vrye haven
Meeningh duysend mensch geleydt.
5. Dees afbreuck wou niet lijden
Den Roomschen Vorst Trajaen
By sijns Regeringhs tijden,
Met haet tot Hem belaen.
Maer hy heeft Hem wegh gesonden
Als een ballingh over zee,
Waer Christ'ne Hy vant //
Die rijckdom, en land
Door Keysers bitt're last ontruymden,
En verdrougen meenigh wee.
6. Hy vondt verbannen Christen,
Die door des Keysers Gall'
Hun leven daer verquisten
| |
[pagina 456]
| |
Niet weynigh in 't getal
In den marmer op te graven
Uyt 't geberghte vrough, en laet.
O liefste! Sprack Hy //
Wat liefde beurt my
Dat ick met U sal sijn deelachtigh
's Hemels eeuwig' blijden Staet.
7. O Clemens Sancte Pater!
Ons' uytgedrooghde borst
Is door gebreck van water
By na gescheurt van dorst.
Laet wy den Heer gaen bidden
Dat Hy opent sijne schat.
O Jesu ontfermt!
U Vollick erbermt,
En laet uyt dese steenrots springen
Wederom een weynigh nat.
8. Als Clemens dese reden
Gesproocken had tot God,
Soo is op dees gebeden
(O wonder; O wat lot!)
Godes zegen opgedondert;
Want daer wiert een Lam gesien,
Van onder wiens voet //
Heeft water gevloedt
End' heeft gelaeft Goods goe' gemeente:
Wie heeft meer sulcx sien geschien?
9. Voor dese water-Ader
Danckt Christo, en belijdt
Den alderheyl'ghsten Vader
Uyt 's herten grond verblijdt.
Maer om datter veel bekeerden
Door dit Goddelijcke werck
Uyt Satans geroof //
Tot Christen geloof,
Daerom soo liet den Keyser drencken
't Opperhooft van Godes Kerck.
10. Clementi wordt gebonden
| |
[pagina 457]
| |
Een Ancker aen de keel;
Dus wordt Hy toegesonden
De Visschen tot een deel.
Maer de Visschen hebben Clemens
Niet gegeten, maer gespaert;
God maeckten geree //
Drie mijlen in zee
Een Marmer-graf, en een Capelle,
Waer sijn lichaem wierdt bewaert.
11. Veel duysend menschen sagen
Het water loopen af,
Dies gingen sy het wagen
En sien Sint Clemens graf.
't Welcken sy oock soo bevonden
G'lijck van my hier is verhaelt.
O menschen! leert hier //
Goods eyge manier,
Leert (segg' ick) eeren Godes Heyl'gen;
Godes kerck noch faelt, noch dwaelt.
12. Is 't saecke God almachtich
Sijn Heyl'gen eert op d' aerd',
Hoe is Hy dan gedachtich,
Hoe houdt Hy hun in waerd'
In des hemels schoon warande.
Dit wort Ghy gewaer //
O Clemens! die daer
Met Christo eeuwigh zijt vereenight,
'k Bidd' U, my gedachtich zijt.
|
|