Den singende swaen

[p. 394]

SS. Simon, en Judas, Broeders, Apostelen Christi, 28. October.

Stem:
Si c'est pour mon pucellage. Ofte:
Waer uw' liefde alsoo pure. Ofte:
Soo haest Gijsjen had vernomen.

HOort wat wonders, 'k bidd' u menschen,
Hout u hart en sinnen stil,
Hoort wat ick u seggen wil.
't Is een saeck daer wy na wenschen,
't Is een saeck aenschouwens waerd,
Die in 't hart moet zijn bewaert.
't Is een saeck daer.

2. Luttel zijnder uytverkooren,

Maer een overgrooten hoop
Neemt na d' Helle haren loop:
't Meeste deel sal gaen verloren,
Soo ons leert het Eeuwigh Woord,
G'lijck ghy dickmaels hebt gehoort.

3. Wat geluck heeft dan den Vader,

Wat geluck de Moeder mee,
Die van hier in 's Hemels stee
Hare kind'ren allegader

[p. 395]

 

Brengen mogen in de rust,

 

Waer all' onrust is gesust!

 

4. Des laet groote lof ons geven

 

Aen Alphaeus, en sijn Vrouw,

 

Welcker kind'ren uyt den rouw

 

Van den Heer zijn hoogh verheven

 

Tot den eeuwigh-blijden Staet,

 

Daer geen droefheyd omme-gaet.

 

5. Dese Ouders eertijds baerden

 

Mannen drie, met deughd vervult,

 

Die d' Heer Jesvs heeft gehult

 

Tot Apost'len op dees aerde:

 

En den vierden is geweest

 

Een Discipel (soo men leest.)

 

6. Joseph was den een geheten,

 

Die wierdt Barsabas genaemt,

 

Eene man in deughd befaemt,

 

Die in lotingh heeft geseten,

 

Ot te loten is gestelt

 

Met Matthys, soo Lucas meldt.

 

7. Josephs broeder was Jacobus.

 

Bisschop van Jerusalem,

 

Welcke stad veel hiel van Hem,

 

Om dat Hy als eenen Jobus

 

Was een seer oprecht persoon,

 

Waerdich 's Hemels schoone kroon.

 

8. Neffens dese twee gebroeders

 

Waren daer noch and're twee,

 

Die ons van het eeuwich wee

 

Sochten yv'rich als behoeders

 

Te bevrijden in haer tijd,

 

(Soo de Oudtheyd ons belijdt)

 

9. Is 't dat ghy de namen kennen

 

Wilt van dese waerde mans,

 

Die gekroont zijn met de krans

 

Die gheen onwe'er oyt sal schennen,

 

Die sal blijven onbesmet?

 

'k Sal die noemen; hier op let

[p. 396]

 

10. D' een hiet Simon Cananaeus,

 

Die Egypten heeft geleert

 

Godes Wet, en eerst bekeert.

 

D' ander Iudas is Thaddaeus,

 

Die gepreekt heeft in Judéèn.

 

En daer na in Idumèèn.

 

11. Na der Syriers groote steden,

 

En in 't heet' en barre land

 

Van het woest' Arabisch' Land,

 

Is oock desen Held getreden,

 

Waer Hy heeft veel vruchts gedaen

 

Soo langh Hy daer heeft gestaen.

 

12. S' hebben heerlijck hun gedragen

 

In het heyligh Predick-ampt,

 

S' hebben voor 't Geloof gekampt,

 

En gestreden in haer dagen

 

Voor de ware Christe-kerck,

 

Daer toe streckten all' haer werck.

 

13. Sy de siecke luy geneesden

 

Van haer sieckt', en swarigheyd,

 

Die door haer wierdt afgeleydt:

 

Sy beseten lie'n beleefden,

 

Sy benamen Satans kracht

 

Door des Heeren groote macht.

 

14. Dese Broeders zijn ten lesten,

 

Door Goods wonderbaren hand,

 

T 'saem gekomen in een Land,

 

Waer dat all' des Duyvels nesten

 

Door haer gantsch'lijck zijn verjaeght:

 

O! hoe heeft dat God behaeght.

 

15. Dese twee zijn komen woonen

 

By den wreeden Persiaen,

 

Waer Sy rechten op de Vaen

 

Van ons' Heer, die trouw sal loonen

 

All' die hebben Hem bele'en,

 

All' die hebben vroom gestre'en.

 

16. Na dat dese trouw beleden

 

Hadden Christum, haren Heer,

[p. 397]

 

Wien Sy b'wesen alle eer:

 

Soo zijn Sy geweest bestreden

 

Met een wonderbare dood,

 

Die Haer brocht in 's Hemels schoot.

 

17. Bidt nu Broeders, ey! bidt krachtigh,

 

Dat ick na dees werelts baen

 

Mach van God de kroon ontfaen.

 

Bidt, O Broeders! God Almachtigh,

 

Dat ick mach in 's Hemels hof

 

Met U singen Godes lof.