Den singende swaen
(1664)–Willem de Swaen–
AuteursrechtvrijStem:
| |
[pagina 336]
| |
val,
Slaet ne'er uw' oo-gen op dit traenen dal.
Gedachtigh zijt, Bernarde! mijne staet,
Ghy, die in droefheyd zijt mijn Toeverlaet.
Gedachtich.
2. Gewaerdight dat ick U mach spreken aen,
Die ben met smart en sonden overlae'n:
Ghy zijt die geen, tot wien ick neem mijn loop,
Door wien ick troost, door wien ick hulp verhoop.
3. Ghy zijt geweest een aengenaeme vrind
Van Godes Moeder, en haer lieve Kind.
Met hare borst, met Jesus kindtsche kelck,
Heeft S' u gelaeft, als Ghy ontfinght haer Melck.
4. Bernard'! Ghy riept, Ghy riept in uwen tijd,
Maria, toont dat Ghy een Moeder zijt.
Sy heeft 't getoont, ja toonden op dat pas,
Met dese Melck, dat Sy uw' Moeder was.
5. Seght my, Bernarde! hoe dat uwe ziel
Al was te moe, als op uw' lippen viel
Dit ed'le sock, dit uytgelese nat,
Het welcke vloeyden uyt het eelste Vat?
6. Hier door geschiet is, Bernard'! dat U mond
Bevloeyt van honingh is ten allen stond:
Hier door wierdt oock uw' penne, en papier,
Uw' stem, uw' spraeck, niet als gesmolten vyer.
7. Dit wierdt gewaer, dien hart-versteenden Vorst,
Wilhelmus Graef, wien Ghy aenspreken dorst:
Dien grooten Hartoch, wien Ghy hebt geleert,
Die door uw' stem is we'er tot God gekeert.
8. Ey! stelt in 't werck by God oock uwe stem
| |
[pagina 337]
| |
Voor mijne ziel; wilt baren die aen Hem.
Uw' suyverheyd, u ongeschende vlees,
Laet die bewaren my van 't geen ick vrees.
9. Ick vrees te komen namaels in de Hell',
Dan niet-te-min ick hoop het eeuwig' Wel:
Ick hoop dat Ghy van God verkrijgen sult,
Dat Hy aen my vergeven sal mijn schuld.
10. Staet met Wilhelm (dien aldereelsten Graef)
My vromigh by, die ben des Duyvels slaef.
Beveelt toch my aen Godes waerdste Maeght,
Die Ghy Bernard', ten hooghsten hebt behaeght.
11. Dan sal 't geschie'n, dat ick na 's levens end,
Door dese hulp, ontgaen sal 't helsch torment.
Vaert wel Bernard, zijt met Wilhelm gegroet,
En met Mari', Wien ick nu val te voet.
|
|
