Den singende swaen
(1664)–Willem de Swaen–
AuteursrechtvrijStem:
| |
[pagina 292]
| |
 doet groote eer.
Heft op u.
2. Die hoogheyd heeft Hem God gegeven
Tot sijnder deughden waerde loon:
Want Hy heeft vroomich in sijn leven
Gevolght Christum Mariaes Soon.
Want als den Heer, uyt liefde teer
Hem riep, dat Hy sich volgen sou met spoed,
Toen is gekomen Hy op staende-voet.
3. Hy heeft sijn Ouders dree verlaten,
Het schip, het net, 't geselschap me'e;
Hy liet de werelt van sich praten,
Hy vingh gheen visch meer in de zee.
Hy vingh den mensch // na Godes wensch,
Met 't aldereelste net van Godes Woord;
Geluckigh is die geen, die 't heeft gehoort.
4. Hy krachtigh is geweest ontsteken
Met groote vlijt tot Christus eer,
Gelijck als dickmaels is gebleecken;
Goods eer vergat Hy nimmermeer.
Des Donders Soon ,, is sijn persoon
Daerom van Christo wel genoemt geweest,
Die noch de dood, noch hell' en heeft gevreest.
5. Als Jesus sagh dees sijne deughden,
En sijne soete leydtsaemheyd,
Die had in Hem een groote vreughde,
En minden Hem met sin'lijckheyd.
Ghy sout voorwaer // (de saeck is klaer)
Geoordeelt hebben Hem te zijn den raed
Van Christus, Wien Hy by was vroegh en laet.
6. Waerom als d' Heer wou gaen verwecken
Jaïrus Dochter van de dood,
(Waer somm'ge met Hem wilden gecken)
Soo heeft Hy Jacob daer genoodt;
Die dese staet // en wond're daed,
Met Petrus en Joannes heeft gesien,
| |
[pagina 293]
| |
G'lijck d' Euang'listen selver ons belie'n.
7. Noch daerenboven heeft Hy 't Wesen
Gesien van Christus wonder klaer,Ga naar voetnoot+
Als een Sonne opgeresen,
Snee-wit sijn kleed; is dit niet waer?
O met wat vreughd // was toen verheught
Sint Jacobs hart, als Hy die glory sagh,
Welck' was een voncxken van den blijdtsten dagh.
8. Maer g'lijckerwijs God sijne vrinden,
Die Hy bemindt, oock droefheyd geeft;
Soo heeft Jacobum sijn beminden,
Besocht den Heer die eeuwigh leeft,
Met droefheyd groot // als Hy in noodt
Sijn Meester sagh, toen Hy was seer bebloedt
In 't Hofken, waer Hy lee voor onse boet.
9. Soo heeft Jacobus, en sijn Broeder
Joan, en Petrus, drie te saem,
Altijd geweest by ons' Behoeder,
Als die Hem waren aengenaem
Meer als de rest // tot 's levens lest,
Gelijck als Christus Haer altijd bewees,
't Zy dat Hy was in vreughd, 't zy oock in vrees.
10. Voorts als den Heer nu was verresen
Na die bedroefde dood des kruys,
En Hy met glory (soo wy lesen)
Gereyst was na sijns Vaders huys,
Soo is dees Held // geweest gestelt
In Samaria, en in 't Joodtsche Land,
Waer Hy de Leeringh Christi heeft geplant.
11. Na dat Hy daer verscheyde vruchten,
Mirak'len oock veel had gedaen;
Soo is vrywilligh Hy gaen vluchten
Om d' hand sijns Vyands te ontgaen:
Hy gingh met spoed // seer wel gemoedt
Na Spangien, om daer vruchten oock te doen,
En om haer allen van de Hell' te hoe'n.
12. Uyt Spangien is Hy we'er vertroecken,
Gekomen aen t' Jerusalem,
| |
[pagina 294]
| |
Waer Hy de zielen we'er gingh soecken;
Maer (sy misdaed!) sy vingen Hem.
Dit was sijn loon // dit was sijn kroon
Dat Hy verkreegh het vonnis van de dood,
Die sich voor God van alles had ontbloot.
13. Soo heeft Jacobus uytgedroncken
Den kelck; en heeft gehad de eer,
Dat Hem van Christo is geschoncken
Te sterven eerst voor sijnen Heer,
Hy kreegh den slagh // het hooft daer lagh
Van 't lichaem afgehouden op de aerd',
Hy reyst na 't Hemelrijck, 't welck Hy was waerd.
14. O waerdigh man! die hoogh verheven
By God in 't rijck des Hemels zijt;
Verkrijcht dat ick mach eeuwich leven,
En eeuwigh wesen mach verblijdt:
Bidt dat ick mach // op d' laetsten dach
Verscheyden in de gracy Goods van hier,
En dat ick mach ontgaen het eeuwigh vyer.
|
|
