Den singende swaen
(1664)–Willem de Swaen– Auteursrechtvrij
[pagina 275]
| |
Stem:
| |
[pagina 276]
| |
doch verhalen uw' wondere deugd,
Waer door Ghy verdient hebt 's hemels schoone vreugd.
O Paule.
2. Na dat op d'aerd // geslagen Ghy waert,
En wonderlijck wierdt van den Heer bekeert,
Hebt Ghy met yver sijn volck geleert.
U diep gesucht // klom op tot de lucht
Waer mede uw' sonden Ghy hebt beweent:
Siet wat een graçy God U verleent!
Ghy zijt uyt een Saulus
En uyt een Tyran,
Geworden een Paulus,
End' een heyligh man.
Ghy hebt na veel Landen gereyst en gedraeft,
By dagen en nachten hebt Ghy vroom geslaeft.
3. Geen swarigheyd // heeft oyt U verleyt,
Noch immer doen wijcken van God uw' Heer,
Ghy leed' dat willigh tot sijnder eer:
Gheen hongers-noot // gheen kommer, gheen dood
Ghy vreesden; noch boeyen, noch vlam, noch vyer;
't Was U, O Paule! niet als playsier.
G' hebt sweepen en slagen,Ga naar voetnoot+
En schip-breuck ter zee,
Blymoedigh verdragen,
Al dee 'et U wee.
Ghy hebt in verscheyde perijckels geweest,
Van broeders, en vreemde; dan G' hebt niet gevreest.
4. Ghy hebt betrout // dat silver, noch gout,Ga naar voetnoot+
Noch duyvel, noch helle, noch hitt', noch kou,
Van Godes liefde U scheyden sou.
't Is soo geschiet // want Ghy noyt verliet,
Om 't leven noch sterven, uw 's Heeren Wet,
G' hebt die gehouden gantsch sonder smet.
| |
[pagina 277]
| |
Al wiert Ghy gebannen,
Gheen moed Ghy verloort;
En zijnde gespannen
Preeckten Ghy Goods woord.
Noch diepte, noch hooghte, noch starckte, noch kracht,
En konnen U scheyden van de hooghste Macht.
5. Is dit niet soo // was Paulus wel bloo,
(Romeynen! wel spreeckt toch recht uyt uw' mond)
Als Hy by Nero gebonden stondt?
De waerheyd seght // seght dat Godes knecht
Na gheene tormenten gevraeght en heeft,
Seght dat Sint Paulus niet heeft gebeeft.
Seght dat Hy bekeerden
De Sondaers tot God;
Seght dat Hy haer leerden
Godes soet gebod.
Seght, dat, al was Nero verbittert en fel,
Dat Hy 't niet meer achten als een kinder-spel.
6. Komt dit besien // en wilt u verblie'n,
O menschen! in 't sterven van dese Man,
Siet hoe de Beulen Hem vatten an:
Siet daer gaet heen, met vrolijckheyd tre'en
Gebonden met koorden, dat heyl'ge Vat,
Die hun verkondight hadt 's Hemels schat.
De plaets is bekomen
Waer Hem wordt ontrooft,
Waer Paulo benomen
Wordt sijn eele hooft.
Sijn hooft heeft gesprongen, gesongen heeft 't mee,
't Song driemael Heer Jesus, eer 't hiel sijne stee.
7. Dit wonder werck // viert nu Godes Kerck,
Gedachtenis houdt Sy van Pauli dood,
Die by de menschen en God is groot.
't Is recht en re'en // dat werdt aengebe'en
Dees wonderen Heyligh op dese aerd',
Die Godes Wet heeft in all's bewaert.
Laet neder ons vallen
Met groote ootmoed,
| |
[pagina 278]
| |
Laet ons met ons allen
Aen Hem doen ons groet:
Laet ons tot Hem seggen; Doorluchtige Sant!
Wilt ons by God brengen door uw' stercke hand.
|