Den singende swaen
(1664)–Willem de Swaen–
AuteursrechtvrijStem:
| |
[pagina 256]
| |
Christi waerde zielen,
Die de Hell' trachten te vernielen:
Zijt gegroet metter hert, metter mond, metter daed,
Die ons noch in den druck, in den strijd, niet verlaet,
Maer op ons noch tot dees van omhoogh
Uyt het hof van den Heer, die den mensch heeft bevrijdt
Door sijn dood, van de hell' (die ons haet, en benijdt)
Nederstaet u ghehoor, en u oogh:
'k Wil hier uw' groote lof (Waer toe ik heb veel stof)
Met een suyv're lief-de gaen verkonden;
'k Wensch
| |
[pagina 257]
| |
 daer toe wel duysend' monden.
'k Wil hier.
2. Uyt Hooger-Duytsch, en Frans geslacht,
Norberte, zijt Ghy voortgebracht,
't Was Hadewigis die U baerden,
Met wien sich Heribertus paerden.
Alle bey, weder zijds hoogh van stam, eel van bloed,
Vroom van aert, wel gesien, groot geacht, rijk van goed,
't Welck' van hun wierdt altijd wel besteedt:
Wat een eer, wat een lof, wat een prijs, wat een glans,
Dat eertijds hier door kreegh u gheslacht Duytsch, en Fransch,
Wie is die, die daer van niet en weet?
Wat zijt Ghy dan een kind,
Hoe seer van God bemint,
Die uyt sulcke Ouders zijt gebooren:
O waer toe zijt Ghy verkooren!
3. Verkooren zijt Ghy tot den Staf
(G'lijck dat oock self te kenne gaf
Aen Hadewigis uwe Moeder,
Uwes ziels, en des werelds Hoeder)
D'wijl Ghy noch ongesien, ongebaert, versch geteelt
Lagh in haer, die soudt zijn sulck een licht, sulck een Beeld
G'lijck Ghy nu, over all', wordt erkent.
Maer eer dat, Ghy beklom dese trap van de deughd,
Soo vergingh uwe ziel 't naeste-by door de vreughd
Deses wer'lds, die U hadt gantsch geschent:
Want 's werelts ydelheyd
Had uwe ziel verleyt,
En van Jesus Christus wegh getroecken,
Die U wederom quam soecken.
4. Norberte, Ghy verliet het hofGa naar voetnoot*
Waer Ghy geleeft had los, en slof
In veelderhande vuyle sonden,
Die uw' ziel totter dood toe wonden.
| |
[pagina 258]
| |
D' Ouden mensch trouck Ghy uyt nae den lijf, nae de ziel:
Zijnde dus gantsch vernieuwt, nimmer weer Ghy verviel,
Maer gingh voort hand voor hand in de deughd.
S' harpe roen, disciplijns, schrale kost, hayre kleên,
Diep ghesucht, brack geschrey, maeckten Ghy U ghemeen,
Jae dit was all' uw' rust, en uw' vreughd.
G' hebt wel, en vroom gekampt
In 't Priesterlijcke Ampt,
En gestraft der menschen vuyligheyden
Met berispingh, en gebeden.
5. Ghy hebt uw' overrijcke schat
En C'nunnixdy, die Ghy besat
Te Xanten, ganschelijck verlaten,
Ghy begaf U te Premonstraten.
Maer op dat meerder vrucht Ghy sout doen in den Heer
Soo namt Ghy, Broeders aen, die met U 'swerelts eer
Lieten staen; en met lust Godes wet
Preeckten staeghs; ende de'en over all' groote vrucht,
G'lijck als bleeck, want de sond' is gheraeckt op de vlucht,
En te niet wierd gedaen Satans net.
Ghy deed tot Christi Vaen
Veel duysend menschen gaen,
Door u yv'righ preecken, ende leeringh,
O wat hadt Ghy goede neeringh!
6. Welck uwen voortgangh heeft wel eer
Aen U verklaert den Opper-Heer,
Als Hy (die in den hemel woonden)
Sich aldaer aen het Kruys vertoonden.
Godes Maeghd, d' eelste Vrouw, 's werelts roem, 's hemels Pronck,
Die den Heer heeft gebaert, 't Witte-kleed aen U schonk,
Die Ghy heb ingestelt; die U eert, die U looft,
Die U viert, die U prijst, die U acht als hun Hooft,
| |
[pagina 259]
| |
En wien Ghy en die U, wel behaeght,
Die d' Wetten onderhoudt,
Die Augustyn met gout,
Of met goude letters net geschreven,
U, in handen heeft gegeven.
7. Maer aengesien dit korte lied
My meer te schrijven hier verbiedt;
Soo mach elck een sijn leven lefen,
Daer wordt veel meerder aengewesen.
'k Segg' alleen dat van hier Sint Norbert Lely-g'lijk
Is gereyst opwaerts aen nae het schoon Hemelrijck,
't Welck den Heer toegeschickt heeft sijn Volck:
Desgelijcks dat Hy had eenen tack van Olyf
In de hand; waer meê Hem met een soet vreughdsbedrijf
Graegh ontfingh, en besloot 's hemels wolck.
Daer zijt Ghy nu Norbert,
Bevrijdt van alle smert.
Ach! bidt krachtigh 'shemels grooten Koningh,
Dat Hy ons oock gunt die woningh.
|
|
