Den singende swaen

Den Feest van het Hooghwaerdigh Sacrament des Outaers.

Stem:
Vrouw Voedtster van mijn jeughd. Ofte:
Is 't saecke dat ghy nu. Siet fol: 64.

SOo heeft ons God bemindt,
Ons menschen vol van sonden,

[p. 229]

 

Die door het quaedt verblindt,

 

Niet kenden onse wonden:

 

Dat Hy sijn lieven Soon,

 

Gewaerdicht heeft te senden

 

Hier ne'er, uyt d' hoochsten throon,

 

Van all' sijns Hemels benden,

 

Om dat Hy sou // ons van den rouw

 

Verlossen dree // (soo Hy oock dee)

 

En van de Hell', die ons sou overkomen,

 

Die elck-een staet te schromen.

 

Om dat Hy sou.

 

2. Goods Soon is dan hier ne'er

 

Gekomen op dees aerde;

 

Een Kindtje wonder teer

 

Wiert God; een Maeght Hem baerden.

 

Wie had gedocht dat God

 

Sou willen sich verborgen,

 

En voor ons in het schot

 

Der beesten, soo sou sorgen?

 

Is God niet mal // dat Hy een stal

 

Voor d' hooghste staet // verkiesen gaet,

 

Of is niet waer, dat Hem hier heeft getroecken

 

De liefd' om ons te soecken?

 

3. 't Is waer; want Schriftuyr seyt,

 

Dat God op d' aerd' gekomen

 

(O lieffelijck beleyt!)

 

Ons vleysch heeft aengenomen.

 

Soo heeft oock voor sijn dood,

 

D' Heer Jesus nagelaten

 

Sich onder schijn van brood,

 

Daer baet geen tegenblaten:

 

Want 't is Schriftuer // wat past dan suer,

 

Met moelijckheyd // en quaet bescheyt,

 

Met veel getier hier tegen staeghs te spreken,

 

Of sou Hem macht ontbreken?

 

4. Den Duyvel nam wel aen

 

Dat Jesus brood kon maecken

 

Van steen, (die hy gela'en,

[p. 230]

 

Aen Christo gaf te raecken.)

 

Waerom, O mensch! ghy niet,

 

Daer 't Christus heeft gesproken?

 

Wat vreemts ghy daer in siet?

 

Wat dient de Schrift gebroken?

 

Ey! zijt niet doof // maer geeft geloof,

 

Mijn lieve vrind // u wel versint,

 

Wilt minder niet dan Satan dit gelooven,

 

Ghy sult het u belooven.

 

5. Dat God seyt, dat is waer,

 

Want God en kan niet liegen;

 

Gelijck dit oock is klaer,

 

Dat God niet kan bedriegen.

 

Maer Hy heeft toegeseyt

 

Sijn lichaem ons te geven:

 

Wilt ghy het recht bescheyt?

 

Sint Jan heeft dat beschreven.

 

Siet na die leer // siet we'er, en we'er,⁺

 

Ghy sult besien // ghy sult belie'n

 

Dat Christus selfs sijn vleys belooft te schencken,

 

't Is waerdich te bedencken.

 

6. Sijn bloed is ware dranck,

 

Sijn vleys oprechte spijse.

 

Daerom neemt 't aen in danck,

 

En wilt het altijd prijsen.

 

D' Heer Jesus dit getuycht,

 

Gelijck ghy selfs kond lesen;

 

Daerom u neder buyght,

 

Het moet zijn eer bewesen:

 

't En is geen wijn // maer 't heeft de schijn,

 

't En is geen brood // voor 's lichaems nood,

 

Maer 't is een ware spijs voor onse zielen,

 

Voor wien de Eng'len knielen.

 

7. Het is dien grooten AL.

 

Wien met ootmoed aenbaden

 

De Wysen in het stal,

 

Met giftenrijck beladen.

 

Hy is 't, die heeft verweckt.

+ Joan. 6. v. 52. & seqq.

[p. 231]

 

En noch verweckt de dooden:

 

Hy is 't, die is begeckt

 

Van Heydenen, en Jooden.

 

Geacht als sot // is desen God,

 

Dees is gekruyst // dees is verhuyst

 

Met majesteyt, en groote prael na boven,

 

Waer Hem de Eng'len loven.

 

8. O waerdigh Sacrament!

 

O spijse noyt volpresen!

 

Maeckt dat op 's levens end

 

Mijn ziel zy gantsch genesen.

 

Ghy zijt mijn troost, mijn hoop,

 

Tresoor van mijn gedachten;

 

Tot wien ick neem mijn loop,

 

Aen wien ick doe mijn klachten.

 

Ghy weet dat ick // by-na verstick

 

Door swarigheyd // die my omleydt,

 

En my omringht by-na ten allen tijden;

 

Ey! wilt doch my verblijden.

 

9. Ick buygh voor U mijn knien,

 

Mijn God! 'k legg' 't saem mijn handen:

 

Ick bidd' U, wilt voorsien

 

Dat ick niet koom te branden.

 

Mijn heyl, mijn God zijt Ghy,

 

Ick sla op U mijn oogen;

 

Maeckt dat u kind ick zy,

 

En hier, en na om-hooge;

 

Waer dat Ghy loont // waer dat Ghy kroont

 

All' die U mindt // all' die verslindt

 

Het quaed gebroed der sonden, en misdaden,

 

Toont my, O Heer! genaden.