Den singende swaen
(1664)–Willem de Swaen–
AuteursrechtvrijStem: Jupiter was seer met tooren ontsteken.
SChiedamsche Maegt, Liedewin! 'k kom U groeten
Met ootmoedigheyd,
'k Hoop dat Ghy sult, door u bidden versoeten
Mijn kleynhartig-
| |
[pagina 178]
| |
 heyd:
Mijn gemoed nu leyt,
Mijn hartje na U sucht,
Mijn hartje tot U vlucht,
Want 't is gantsch beducht.
Mijn hart tot.
2. Maeghd! als ick merck, wat Ghy hier hebt gheleden
In all' uwe le'en,
En hoe Ghy hebt, in uw' sieckte gestreden,
En uw' God bele'en;
Soo hout op 't gesteen
Van mijn swaermoedigh hart,
Het wegh-worpt alle smart,
Daer 't in was verwart.
3. Sint Liedewyn, van den hooft tot beneden
Is u lijf gewondt.
Daer is in U, en in all' uwe leden
Niet een lit gesond.
En siet uwe mond
Hier over God belijdt:
In 't geene dat Ghy lijdt,
Zijt Ghy gantsch verblijdt.
4. Ja, 't welck is meer, 't is geweest, u begeerte,
En uw' eyge eysch,
Dat God den Heer, met veel smarten, en seerte,
Heeft besocht u vleysch:
Niet ter hebt Ghy peys
Gekregen van het vryen,
Voor dat dit bitter lij'en
Wierdt in U gesien.
| |
[pagina 179]
| |
5. Uw' fiere le'en, meenigh menschen bekoorden
Tot uw' soete min:
't Welck als Ghy saeght, en uyt anderen hoorden,
Soo naemt G' in u sin,
D' Heer der Cherubin
Te dienen als sijn Maeght,
Aen wien Ghy U opdraeght,
't Welcken Hem behaeght.
6. Uw' Bruydegom, heeft aen U, toen gegeven
En betoont dees eer,
Dat Ghy geweest, noyt en zijt, in u leven
Sonder pijn of zeer.
Dus heeft uwen Heer
Sijn liefde uytgevrocht,
En sich aen U verknocht,
G'lijck Ghy had versocht.
7. In dese noodt, quam de Moeder des Heeren
Troosten u gemoed;
Sy quam uyt gunst, en uyt liefde vereeren
U een Roosen-Hoed.
Ja ons' Opper-Goedt
Heeft voor uw' siecke bedd'
Sijn tafel ne'ergeset,
Ende Ghy at met.
8. Den Engel Goods, quam U dikmaels verblijden,
Hy U vriendtschap dee.
Uyt Paradijs, ter geluckiger tijden,
Brocht een stock Hy mee;
Waer mee Hy uw' twee
Gordijnen, open stiet;
Den Engel in 't verdriet
Nimmer U verliet.
9. Als uwe pijn, had geduert, lange jaren
In de Stad Schiedam:
Soo heeft uw' ziel, in sijn hof, doen vergaren
Het onnoosel Lam,
't Welck U tegen quam,
En sey met vrind'lijckheyd,
| |
[pagina 180]
| |
Den Hemel langh verbeydt
Is voor U bereydt.
10. Zijt wellekom, Liedewyn, Goods vrindinne,
Hemel-waerde Bruyd!
Riep 's Hemels hof, ende sey, komt toch binne,
Met een soet geluydt;
U geween is uyt,
Uw' droefheyd is gedaen,
Uw' vreughd sal noyt vergaen,
Maer sal eeuwigh staen.
11. 'k Wensch U geluck, Liedewyn, in uw' vreughden
Die staeghs dueren sal.
Gewaerdight my, te verwerven veel deughden
Van den Grooten Al,
Die dit tranen dal
Geschapen eertijds heeft,
Die eeuwigh heeft geleeft,
Die sijn Rijck U geeft.
|
|