Den singende swaen

[p. 163]

De VII. Weenen van Maria des Heeren Moeder.

Stem: Sulamite! keert weder. Ofte: Amaril mia bella. Siet fol: 137.

ACh, ach Hemel, en aerde!
Siet hoe uw' Koningin, die Iesvm baerden,
Omringelt is met swaerden:
Siet leven Ween, die 's Magets hert doorsnijden,
Let op haer bitter lijden:
Let op haer kermen,
Siet aen haer drouvigh swermen,
Wilt Goods Moeder, wilt Goods Moeder, wilt Goods Moeder erbermen.
Siet leven.
I. Wee.

2. Godes Maeght had gedragen

In Godes huys haer Soon, met groot behagen
Van alle die dit sagen.
Sint Simeon, sprack toen tot Haer dees woorden,
(Woorden die 't hart door-boorden)
Om U sal swerven
Het drouvigh swaert, en kerven,
Ghy sult hartzeer, Ghy sult hartzeer, Ghy sult hartzeer be-erven.
II. Wee.

3. Wat al diepe gesuchten

Heeft hare ziel gevoelt, als Sy most vluchten
Uyt s' heyligh-lands-gehuchten
Met groote spoed, en als Sy most vertrecken
Na die Jesum begecken,
Na vreemde stranden,
En nu uytheemsche Landen,
Na Egypten, na Egypten, na Egypten, vol schanden.
III. Wee.

4. Sy heeft Jesum verloren,

Haer alderwaerdste Pand, die was geboren,

[p. 164]

 

Een Leeraer der Doctoren.

 

Sy gingh weerom met Joseph haeren Voeder,

 

Om te soecken ons' Hoeder.

 

Wat drouvigheden

 

Heeft dese Maeght geleden!

 

Drouvigh waren, drouvigh waren, drouvigh waren, haer reden.

 

IV. Wee.

 

5. 't Vierde hartzeer is 't klagen

 

Van dese Vrouw, als S' Hem het Kruys sagh dragen,

 

Waer aen Hy is geslagen

 

Nae korten tijd, van d' hert geneckte Joden,

 

Die Hem bitterlijck dooden.

 

Haer hart opscheurden,

 

Als dit torment gebeurden.

 

Ach! Goods Moeder, ach! Goods Moeder, ach! Goods Moeder, seer treurden.

 

V. Wee.

 

6. Hierenboven door-steken

 

Is 's Moeders hart geweest, jae schier besweken,

 

Als S' hoorden Christum spreken

 

Sijn laetste woord, 't welck aen het Kruys verheven,

 

Sijne mond heeft gegeven.

 

Ick hoor Haer steenen,

 

Ick sie Haer bitter weenen,

 

'k Sie Haer tranen, 'k sie Haer tranen, 'k sie Haer tranen verleenen.

 

VI. Wee.

 

7. Wat sal Sy nu gaen maken

 

Als Sy de doode le'en Haers Soons sal raken,

 

En Sijn bestorve kaken?

 

Dees droeve Wee, heeft 's Moeders hart doorsneden,

 

Als Sy sijn doode leden

 

Van 't Kruys ontfangen,

 

Geperst heeft aen haer wangen:

 

Sy was drouvigh, Sy was drouvig, Sy was drouvig, en bangen.

[p. 165]

 

VII. Wee.

 

8. Noch een van dese gaven

 

Heeft dese Maeght gehad, als wiert begraven

 

Heer Jesus van sijn slaven.

 

't Welck heeft gesien, met 's herten groot meedoogen,

 

Dese Maeght met haer oogen:

 

Die ons verwerven

 

Sal gracy in ons sterven,

 

Dat den Hemel, dat den Hemel, dat den Hemel wy erven.

 

9. Waerdste Maeght, Vrouw der Vrouwen!

 

Ick bidd' U door u Ween, en seven Rouwen,

 

Maeckt dat ick zy behouwen.

 

Maeckt dat ick mach // na dit geduerigh strijden,

 

Eeuwelijck my verblijden:

 

Met veel misdaden

 

Is mijne ziel beladen:

 

Toont ô Moeder! toont ô Moeder! toont ô Moeder! genaden.