Den singende swaen
(1664)–Willem de Swaen–
Auteursrechtvrij
[pagina 161]
| |
Stem: Aensiet, ô sondigh ziel! met weedom, &c.
SChrickt E-le-men-ten al,
met my die legh verslagen:
Siet aen de droufheyd groot
Van dees Vrouw // die 'k vol rouw
En hartseer hoor seer klagen,
Om dat haer Soon is doodt.
Van dees.
2. Ach! siet dees Vrouw eens staen,
Met tranen in haer oogen,
Geen mensch heeft oyt gehadt
Sulck een smart // als haer hart:
Des hebt met Haer me'edoogen;
Och of gh' eens by Haer tradt.
3. Treet toe, en hoort eens aen,
Wat dat Sy weet te seggen,
Aenmerckt haer droef gelaet:
Hoort wat seyt // die soo schreyt;
En wilt ons dan uytleggen
Haer soo bedroefde staet.
4. 't Is niet van noo, blijft hier,
Ick hoor 't geluyt hier komen
Van die bedruckte Maeght.
Hoort Sy steent // siet Sy weent,
| |
[pagina 162]
| |
Gelooft my, 't zijn geen droomen,
Ick hoor wel wat Sy klaeght.
5. Sy seyt met droef geluyt,
Ach! Jesus is gestorven,
Het leven selfs is doodt.
All' mijn vreughd // en geneughd
Is door sijn dood bedorven,
Ick ben van troost ontbloot.
6. Het sou my zijn een vreughd,
Dat ick oock nu mocht sterven,
Die quijt ben sulck een Heer.
Ach! wat raed // 't is te laet,
O Jesu! 'k moet U derven.
Wanneer krijgh ick U weer?
7. Mijn een'ge troost is dit,
Dat Ghy zijt overleden
Voor 't menschelijck geslacht:
't Welck uw' Wet // heeft besmet,
Ja swaerlijcks overtreden.
O wie had sulcks verwacht!
8. Wat seght ghy nu, ô mensch,
Wilt ghy niet nederknielen
Voor dese Voorsprakers,
Die u mindt // die u sindt,
Die dus besorght uw' sielen?
Eert dese Patroners.
9. Ey! laet ons vallen ne'er
Voor Godes waerdste Moeder
Die ons bemindt soo teer,
Die ontfermt // die beschermt
Ons, by ons' ziels Behoeder,
By ons' gemeenen Heer.
10. Seght 't samentlijck met my,
Eer dat van hier wy scheyden;
Maria! Zijt gegroet:
Slaet u oogh // van om-hoogh
Op die uw' lof verbreyden:
Besorght ons 't eeuwigh' goet.
|
|