Den singende swaen

Een Ander.

Stem:
Verheft u diep gesucht. Ofte:
Wel wie heeft my berooft. Ofte:
Soo lang is 't Muysje vry. Ofte:
Gelijck een Nachtegael. Ofte:
La Baletti de France.

O Hemels Hof! komt af,
Aen-siet eens wat een straf
Dat voor ons' sonden lijdt
Uw' Koningh, en ons' Heer,
Wien ghy bewesen hebt,
Ten al-len tij-den eer.
Dat voor ons.

[p. 147]

 

2. Aenmerckt hoe 't Opper-Goed

 

Sweet water ende bloed

 

In d' Olyveetschen Hof,

 

Waer Judas Hem verriet,

 

En sijnen Vader Hem,

 

Liet steken in 't verdriet.

 

3. Hy heeft in Annas huys,

 

Van een, uyt 't vuyl gespuys,

 

Gekregen sulck een slagh,

 

Dat alle sijne le'en

 

Verschrickten, door 't geweld

 

Van boven tot bene'en.

 

4. Begeckt en uytgelacht,

 

Is Jesus in der nacht

 

In 't huys van Caiphas;

 

Van waer Hy is gebrocht

 

Tot 't hooge Rechters Hof,

 

Met koorden vast geknocht.

 

5. Daer is dien grooten God

 

Bespogen, en bespot,

 

Gegeesselt van den hooft,

 

Tot aen de voeten toe,

 

Doorwondt tot aen het been,

 

Soo deer'lijck, 'k weet niet hoe.

 

6. Een scharpe doorne kroon

 

Geweest is zijne loon,

 

Die in sijn hooft gehecht

 

Met Rottings is geweest:

 

Soo is gequets den Heer,

 

Wien d' Hell', en den Duyvel vreest.

 

7. Hy is vervult met pijn,

 

Hy schijnt geen mensch te zijn,

 

Mismaeckt, en ongesien,

 

Is 't alderschoonste beeld,

 

't Welck van der eeuwigheyd,

 

God Vader heeft geteelt.

 

8. Dat aensicht is bedeckt,

 

En schrickelijck bevleckt

[p. 148]

 

Met bloed, met snot, met quijl,

 

In 't welcken aen te sien,

 

Ghy Cherubynen, pleecht

 

U altijd te verblie'n.

 

9. Met meerder pijn en smart

 

Vervult wordt Jesus hart,

 

En 't lichaem raeckt niet vry:

 

Want siet! daer wordt bereydt

 

Een swaren balck des kruys,

 

Die Hem wordt opgeleyt.

 

10. Hy valt ter aerde ne'er

 

Drie reysen we'er en we'er:

 

Sijn wonden scheuren op,

 

Sy vloeyen als een Zee;

 

Den wegh wordt bloedigh root:

 

Ach! wien doet dit niet wee?

 

11. Ach! ick van smert verdwijn,

 

Als ick mijn Medicijn,

 

Mijn heyl, mijn hoop, mijn troost,

 

Sie aen het kruys gehecht,

 

Doorboort aen hand' en voet,

 

Als een moordadigh knecht.

 

12. Maria waerdste Vrou!

 

O Vrouw vervult met rouw!

 

Is dit wel uwen Soon,

 

Die dus mismaeckt hier hanght,

 

Na wien de Oude Wet,

 

En Nieuwe, heeft verlanght?

 

13. 't Is uwen Soon, en kind,

 

Die ons dus teer bemindt,

 

Dat Hy voor ons begeert

 

Te sterven sulck een dood,

 

Om dat Hy lossen sou,

 

Ons' zielen uyt haer noodt.

 

14. O Jesu! was sal ick,

 

(Die stof ben ende slick,)

 

Vergelden voor dees eer,

 

Die Ghy bewijst aen my,

[p. 149]

 

Dat Ghy soo wonderlijck,

 

Van sonden my maeckt vry?

 

15. 'k Sal sonden doen niet meer;

 

Dit 's Jesu! u begeer:

 

Ick sal my tot de deughd

 

Begeven metter vlijdt:

 

Vergun dees gracy my,

 

Van nu af, t' allen tijd.