Den singende swaen
(1664)–Willem de Swaen–
AuteursrechtvrijStem: Vrouw-voedster van mijn jeughd. Ofte: Boogh ick my alsoo laegh.
IS 't sake dat ghy nu
Met 't oogh uw 's ziels wilt mercken
't Geen hier geschiet voor u,
In Godes heyl'ge Kercke,
Die te Jerusalem
Gebouwt was langh voor desen,
Alwaer met hart en stem,
God werden eer be-we-sen:
Ghy sult voorwaer // dat al-le-gae'r
Die dit aenhoort // soo als 't behoort
| |
[pagina 65]
| |
 Met groote vlijd, en danckbaerheyd aenschouwen,
Ick bidd' u, wilt 't onthouwen.
Ghy sult.
2. Want daer is doen geschiet
Het geen hier sonder faelen,
Mijn penne in dit Lied,
Met 's herts-lust sal verhalen.
Daer waren gepasseert
Na 't baren, veertigh dagen,
Soo als de Schrift ons leert,
('t Was Godes goed behagen)
En siet daer komt // die wort genomt,
Maria Maeght // die God behaeght,
Uyt Bethlehem getreden na den Tempel,
En geeft u goed exempel.
3. Siet aen een wond're saeck
In dese Vrouw der Vrouwen,
(Die d'helsch' vervloeckten Draeck
Seer vroom heeft onder g'houwen.)
Sy gingh uyt ned'righeyd
Aen God, haer Soon opdragen:
En uyt gehoorsaemheyd,
Soo kon de Wet niet klagen.
Sy Duyfkens brocht // die S' had gekocht,
Een goelijck paer // welck' op d'Outaer
Dees waerde Maeght met hare eyge handen
Droegh op tot offerhanden.
4. Sy heeft oock haren Soon
(Wien Sy had Maeght ontfangen)
Verlost met penningh-loon
Die Sy dee vijf uytlangen,
Tot lossingh van haer Kind,
't Welck Vry-Heer was gebooren,
| |
[pagina 66]
| |
't Welck onse sond ontbindt,
En maeckt ons uytverkoorene.
Hebt ghy, ô Mensch // na uwen wensch,
Wel oyt verwacht // wel oyt getracht
Na waerder pand, en beter offerhande,
Voor u, en alle Landen?
5. En siet eens, uyt de lucht
Een licht quam nederdalen,
't Welck wegh nam het gesucht
(Door sijne wond're stralen)
Van die doen waren 't saem
In Godes Kerck vergadert.
En door dees groote faem,
Is daer meer volcx genadert:
Elck sagh het licht // elck wierdt gesticht,
Elck sloegh sijn oogh // nu na om-hoogh,
Nu op het Kind, en Moeder, die daer waren,
Door wien ons God sal sparen.
6. 't Is weynich: hoort noch meer
Wat wonders daer gebeurden.
Daer was een man met eer,
Die nu niet meer en treurden,
Die was met Godes vrees
Vervult, die God behaeghden,
Die Christo eer bewees,
En nu niet meer en klaeghden.
Die langen tijd // (soo God belijdt)
Met groot begeer // uyt liefde teer
Seer had verlangt, dat d'Heer Hem mocht genaken
Die ons sou salich maecken.
7. Dees man had langh verwacht
Den troost, en hulp der Joden,
Haer Heyland, en haer macht
Die haer was aengeboden.
Dees man was wel befaemt,
In deughden gantsch volpresen,
Sint Simeon genaemt,
Een Heylich uytgelesen,
| |
[pagina 67]
| |
Die in den Geest // (soo als men leest)
Gekomen is // tot tuychenis,
In Godes Kerck, dat God nu was gekomen
En 't vleysch had aengenomen.
8. Dees man is toe getre'en
Tot Jesu waerde Moeder,
En heeft door sijn gebe'en
Ontfangen ons' Behoeder:
En heeft het Kind gekust,
Omhelst oock meenichwerven;
Hy sey met groote lust,
Nu wil ick, Heer! wel sterven.
Ick moet belie'n // 'k heb U gesien,
Ick wil wel gaen // van stonden aen:
Daerom laet Heer, uw' Dienaer gaen in vrede,
In 't huys der Overleden.
9. O Simeon! Bejaert
Van tijden, en van deughden!
Wien Jesvs heeft bewaert
Tot sulcke groote vreughden:
En heeft vergunt dat Ghy
Hem in uw' arm soudt dragen.
Waer over Ghy waert bly
In uwe oude dagen.
Ick bidd' U siet // mijn groot verdriet,
Mijn ned'rich hart // vervult met smart,
Verkijcht my doch van God door uw' gebeden,
Dat ick by Hem mach treden.
10. En ghy, ô waerdste Maeght,
Vooghdess' van mijn gedachten,
Die tot my liefde draeght,
Aen Wien ick doe mijn klachten.
Ick bidd' U door u Kind,
't Welck God is opgedragen,
Een middel doch versint
Door welck' ick Hem behage.
Ghy zijt mijn rust // Ghy zijt mijn lust,
Verkrijcht voor my // dat ick mach bly
| |
[pagina 68]
| |
Van deser Aerd' in gracy Goods verscheyde,
Wilt my daer plaets bereyden.
|
|