Werken. Deel 6

[p. 187]

Liedeken, tot Lof, van de vrientschap

Toon: Neptunus stilt uw wreede baeren

1

Apollo daegt de Sanggoddinnen

Om uyt te breyden waere vrientschaps lof;
Geen edler werk cont gy beginnen,
Hier vindt g'altyt roemrycke singens stof.

Dat Clio doe d'history spreken,

Van vrientschaps groote daden, haer bekent
Soo siet men, door haer liefde-toors ontsteken,
Geheel den Al van 't een tot 't ander end.

2

De vrientschap doet gelieven paeren

Sy schikt de wiegh, en reyne baker-mand;
Sy stookt haer vlam, in kintsche jaeren,
Die endelyk uytbreekt in vollen brant.

O teere Maeghden! jonge lieden!

Begeirigh tot versamen, om de deught,
Laet vrientschap altyt over u gebieden,
Want vrientschap, is den roem der jonge jeught.

3

Gy, zedigh paer, in echt getreden,

Soekt gy een tegengift, voor smert, en rouw,
Laet vrientschap reglen uwe zeden,

[p. 188]

 

Want vrientschap is den troost van man en vrou!

 

Gy, oude mannen, grys van hairen

 

Door aerbeyt styf, en door bedaegtheyt krom,

 

Neemt vrientschap waer, in uwe beste jaeren,

 

Want vrientschap is den stut van ouderdom.

 

Niet sonder vlek.