Werken. Deel 6

[p. 181]

Aen den heer van Heel
my onbekent over syne clacht, op myn vertrek, uyt Hollant

Wat claegt gy, heer van Heel, wat doet gy hollant treuren,

Omdat een wilde Swaen syn kust verlaten heeft?
De Swaen, met meerder recht, tot rouwe sigh begeeft,
Nu een soo soet verblyf niet meer hem magh gebueren.

O hollant! vreedsaem lant, waerin de vryheyt leeft,

Wat socht ik die vergeefs by uwe nagebueren,
Waer Frans, en Castiliaen de rust en vrede schueren,
Waer 't hooft der borgery voor vreemde heeren beeft?

O! had ik, lieve lant, in uw begryp gebleven

Hoe vroylyk wiert myn stem tot singen voortsgedreven,
Of aen de Rotte-stroom, of midden op de Maes!

Nu leef ik, in een oort, waer vreughde is uytgeweken:

Myn spys is bittre gal, myn sang: Eylaes! Eylaes!
Och! och! waer heb ik my, misleyde Swaen, versteken?