Werken. Deel 6

[p. 163]

Minne-clacht aen de soete Dianier⁽¹⁾

De liefde, die myn hert geheel heeft ingenomen

Stelt my uw soet gelaet geduerigh in 't gedacht,

Ick sie dit, weerde lief, al waken, en al droomen,

Vol teerigheyt by daegh, vol pynlykheyt by nacht.

Al doet de morgenson my haeren glans ontdecken,

Haer claerheyt, sonder u, verlicht myn herte niet,

Haer schoonheyt, sonder u, verschynt my vol van vlecken,

Haer hitte baert my kou, haer soetigheyt verdriet.

Maer als den avont valt, dan rysen myne rouwen,

Dan berst myn droeve stem in kermen, en geklagh,

Dan comen my te saem, tot in de ziel benouwen

Het afsyn van myn lief, het derven van den dagh,

Dan soek ick vruchteloos myn troost in duysternissen

Dan duyk ick my, in 't bed, vergeefs, voor myne lust,

Sy laet my, niet een stont, uw lief afbeeltsel missen,

Tot aenwas van myn smert, tot stooringh van myn rust.

Of comt een lichte slaep my met haer dauw bespatten

En doet sy, in den droom, my uw gedaente sien,

Ick vinde my verleyt, wanneer ik meyn te vatten

Uw beelt, dat van my gaet, als eene schaduw vlien.

O liefste Dianier! geen penne can beschryven,

Wat weedom my, dier tydt, in ziel en leden deert,

Myn bloet schynt in myn hert en aders te verstyven,

Terwyl een fellen brant, myn innigh margh verteert.

(1) Dit gedicht werd doorgehaald.

[p. 164]

 

Mocht ick dan myne min, met eenigh hope vleyen,

 

En dencken dat gy voelt een deeltie van myn pyn,

 

Ick liet, door dit gedacht, myn ziele soo verleyen,

 

Dat myne droefheyt sou in vreught verandert syn.

 

Waer loopt myn dwaesheyt heen? 't schynt dat gy syt gebooren

 

Om onbeweegt t'aensien de perssingh van myn hert,

 

Gy laet myn borst, in sucht, myn ziel, in wee, versmooren,

 

Door achterdocht versteent, door zedigheyt verhert.

 

Maer, myne liefde sal ten lesten triomfeeren

 

En van uw strenge deught, en van uw hart gemoet,

 

Uw coelheyt tracht vergeefs myn teerheyt af te keeren,

 

Sy stookt, in my, een brant, die u verteeren moet.

 

Ach! in dit lief gedacht, het is my soet te suchten,

 

Ick vinde troost, in rouw, vercoelingh, in het vier,

 

Comt lyden, smerten comt, 'k omhels uw ongenuchten

 

Als ghy my hopen doet de jonst van Dianier.

 

Soo suchten de dwasen

 

Wie liefde doet rasen.