|
| |
| |
| |
Lyk-sangh ter uytvaert van den En heer Joseph de Bousy, priester en eersten Kappellaen des Broederschaps
van het Alderheylighste Sacrament des Autaers overleden binnen Duynkercke den 27 xber 1699 in 't... jaer syns ouderdoms
Tot eeuwige erkentenis van synen godtvruchtigen yver opgedragen door de Medebroeders van 't selve broederschap
in Memoria AEterna erit Justus
Treurt medebroeders van het heyligh sacrament!
Dien weerden man, die nu dry jaren was gewent
Met synen yver gheel het broederschap t'ontsteken,
Is overleden. Siet syn lichaem daer, besweken
Neerliggen styf en kout. Syn onvermoeyde hant
Die dagelyx de kerk verlichtte, met den brant
Van hondert fackelen, tot roem en lof des Heeren,
Is onbewegelyk. Syn tongh, die in 't vermeeren
Van 't waer geloof, soo wys, en deftigh wiert besteet,
Light nu gelyk een steen, die van geen roeringh weet.
Syn hert, syn vierigh hert, door liefde gheel doordroncken,
Dat stadigh, naer syn Godt, duyst suchten, duysent voncken
Van reyne min uytschoot, is sonder aderslagh.
O jammerlyk verlies! o troosteloosen dagh!
| |
| |
Met wat benautheyt sult gy dier tyt syn beseten,
Verduystert in 't verstant, gepraemt in uw geweten,
En, door den helschen geest, beschuldight en beticht
Voor Godts rechtveerdigheyt van uw versuymde plicht?
In desen wreeden stryt van hopen en mistrouwen,
Wat smerten sullen u verschueren en benauwen,
Wanneer u dit besluyt sal voorgeschreven syn;
Een oogenblik van vreught, een eeuwigheyt van pyn?
Wanneer gy, tusschen doot, en leven vastgeknepen,
Door duysent knagingen sult worden aengegrepen,
En voor u sien, vol angst en vol onsekerheyt
De haven openstaen der schrickige eeuwigheyt?
Bedaert, mistrooste ziel, wilt uw benautheyt staken,
En vreest geen schipbreuk meer, ik sie een seker baken;
Ik sie een helder licht, dat u bemercken doet,
En waer gy hene reyst, en hoe gy zeylen moet.
Ik sie een reyne Maegt uyt duysent uytvercoren;
Sy roept, sy wenkt u toe van eenen hoogen tooren;
Sy wyst de rechte streek, die u ter haven leydt,
Door 't vendel van geloof en van godsdienstigheyt.
Schept moedt, 't is Barbara, die met haer teere leden
Voor haeren bruydegom soo moedigh heeft gestreden;
Die gheel de roomsche macht en valsche goôn te spot
Door wonden, vier, en stael beleedt den waeren Godt.
Het bloos, waermee gy siet haer witten hals omvangen
Heeft sy door 't vinnigh sweert van haeren vaer ontvangen,
Wanneer hy, als een beul en tyger, fel en straf,
Syn dochter 't leven nam tgen hy haer eertyts gaf.
Maer 't hemels vier heeft hem verplettert en verslonden,
Terwyl sy vol van roem, en schoonder door haer wonden
Omringt van engelen, als bruyt van Godes soon,
| |
| |
By hem verheven wort op synen vaders troon.
Daer is 't dat sy den Heer van goedertierentheden
Tot onsen troost verwekt, door crachtige gebeden,
Daer is 't dat haer verdienst en voorspraek ons bereyt,
Den ingank tot de rust, den wegh ter saligheyt.
Godtvruchte Barbara! die Christus hebt beleden,
En uw barbaerschen vaer voor 't waer geloof vertreden,
Die door uw reyne min en lyden hebt verdient,
Dat hy in vrede sterft, die u getrouwigh dient:
Gy syt die avontster wiens claerheyt wy sien blaken,
Wanneer den aventstont des levens comt genaken,
Gy syt dat helder vier tgen ons de streek ontdekt
Waer langs de ziel met rust in haere haven trekt.
De klaerheyt, die uyt u op ons comt nederdalen
Leent gy van Jesus licht, en goddelyke stralen,
En, blinkt uw ster soo schoon als eenen seraphyn,
Al uwe schoonheyt spruyt uyt synen sonneschyn.
Ach! naer gy t' syner min ten besten gaf uw leven,
Hy wilt ook t'uwer min, sigh gheel ten besten geven,
Voor uw geleden smert, voor uw gestorte bloet
Hy schenkt u gheel syn glans, hy geeft u 't eeuwigh goet.
Syn liefde doet nogh meer: hy jont syn milde zegen
Aen die, door uwen naem, syn hert daertoe bewegen,
En (wilt men in dootsnoot verwerven syn gena)
De voorspraek is genoegh der Maget Barbara.
O uytvercooren bruyt! slaet dan uyt d'hemelbogen
Op dit uw broederschap, van daeg, uw minsaem oogen;
Versoekt des Heerens jonst voor Duynkerks borgery,
En maekt ons in dootsnoot, van d'helsche lagen vry.
Terwyl wy door uw beede en voorspraek dit verwachten,
Wy sullen d'oeffeningh der waere deugt betrachten,
| |
| |
En leven, gelyk gy, getrouw aen onsen Godt,
Om, stervende, met u, t'ontfangen 't saligh lot.
|
|
Auteursrecht onbekend