|
| |
| |
| |
Zegen-wensch aen den Godtminnenden en Welberaden Broeder Br Joannes Coolsaet
In de Wytberoemde Priory van de E.E. Paters Predykheeren syne eeuwige belofte sluytende, te Winnoxbergen
Voorstel
Semen cecidit in terram bonam.
Het zaet is gevallen in eene goede aerde.
De liefde, in alle konst en wercken wel bedreven,
Gingh tot lantbouwery sigh onlangs gheel begeven;
Sy ley pylkoker, toors, en sluyer van een kant,
En nam, met wackerheyt, de schop en spaey in d'hant.
't Was seldsaem om te sien die snedige gewrichten,
Gewent te handelen boogh, fackelen, en schichten,
Nu tot soo swaeren last en aerbeyt uytgereet.
Haer blont en krolligh hair, haer aenschyn droop van 't sweet,
Terwyl sy 't vruchtbaer lant met groote moeyt omspaeyde,
En 't selve vol van drift beplanted'en bezaeyde.
Haer meeste sorge was ontrent een jeugdigh zaet:
't Schynt dat syn wasdom haer alleen ter herten gaet;
Sy weirt'er 't oncruyt van; sy weet het te besproeyen;
Sy deckt het voor de kou; geen heete son magh gloeyen
Geen mist magh daer ontrent benevelen de locht.
| |
| |
Naer dat in dese sorg een jaer is doorgebrocht,
Comt liefd' haer zaeysel op eenen soeten nuchten
Besichtigen: sy vindt het soo voorsien van vruchten,
Soo cierlyk opgegroeyt, dat sy de sorgh vergeet,
De moeyte vindt beloont die daer toe was besteet.
Joannes, siet daer in een sinnebeelt beschreven
Hetgen de reyne min heeft met uw hert bedreven:
't Is van dit jeughdigh zaet dat hier gesproken wert,
Tgen wel past op uw naem past beter op uw hert.
De goddelyke min tot zaeyen gheel genegen,
En liet dit vruchtbaer hert niet vallen langs de wegen,
Nogh tusschen doorenen, nogh op een harden steen;
Sy koos daertoe een aerde in vetheyt ongemeen,
Een tuyn waer onkruyt, kou, nogh mist gevreest can worden:
De liefde koos daertoe der Predykheeren Orden,
Dat van Dominicus syn vruchtbaerheyt ontleent
Dat door Dominicus met wysheyt deught vereent.
Hoe schoon begon dat zaet in desen tuyn te groeyen,
Waer aermoed' allen lust naer rykdom uyt comt roeyen,
Waer reynheyt alle vlek en smettend onkruyt weirt,
En onderdanigheyt vernietigt de begeirt.
Hoe jeughdigh sal dat hert in deugtsaemheyt opwassen
Terwyl 't geduerigh sal op 't heyligh voorbeelt passen,
Hetgen Dominicus eerst naergelaten heeft,
En synen leerelingh, door syn naervolgingh, geeft.
O zaligh hert! uw heyl en is niet uyt te spreken!
Gelyk een popelier geplant by waterbeeken,
Gelyk een wyngaertrank in lentetyt gesnoeyt,
Gelyk een dadelboom met malssen dauw besproeyt,
Gelyk een balsemstruyk, soo sult gy uytgelesen
Soo sult gy lieffelyk, schoon, soet, en vruchtbaer wesen,
| |
| |
En locken door uw jeught de hemelen, en d'aerd.
Der zielen bruygom wort door uwen soeten aert
En milden inborst soo tot uwe min gedreven,
Dat hy u stadigh noodt om aen syn hert te kleven.
O vruchtbaer zaet! hoe wel is uwen bloey gelukt!
Gelyk een bondelken van mirre vers geplukt,
Soo sult g'in d'armen van uw welbeminden rusten
En door uw lieven geur voldoen syn reyne lusten.
Niet is er aen den Heer soo aengenaem en soet,
Dan een verstorven hert en nederigh gemoet,
Dat synen wil versaekt, voor 't goddelyk behagen.
Dat andere lof, en eer, en wercken hem opdragen,
Twyl gy verholen zaet, verschuylt in uwen niet,
En nergens buyten u iet soo verworpen siet:
Het is uyt desen gront dat soo veel vruchten rysen,
Die u Dominicus nacomelingen wysen.
Gezegent syt gy dan, o uytgelesen zaet!
Die in soo vruchtbaer lant soo schoon in bloeyen staet,
En in soo soeten geur en jeught syt opgeschoten!
Gesegent zy den schoot waer uyt gy syt gesproten,
De Moeder die uw heeft aen haere borst gebroet,
En in des Heerens wet soo vierigh opgevoedt!
Gesegent syn door u uw vrienden ende magen,
Die, volgens haere plicht, u desen wensch opdragen,
Tot teken van de vreugt die hen uw lot aendoet
Tot twygen van de vrucht, die gy verwachten moet.
Gezegent sy voor al dat uytvercooren orden,
Waer in gy syt geplant, en sult vruchtbarigh worden,
Als een cleyn mostaert zaet 't gen onder d'aerde rot
En naderhant met een verheven stam uytbot.
Wy hopen u te sien soo jeughdigh opgewassen,
| |
| |
Dat gy tot wooningh sult aen d'hemelgeesten passen,
En dat de liefde, die u eertyts heeft geplant,
Sal seggen: Sie daer is de vrucht van myne hant.
|
|
Auteursrecht onbekend