|
| |
| |
| |
Zedeles in den zegeprael van den getrouwen aertsengel Michael
over den wederspannigen Lucifer en synen aenhangh
Den hemel, het verblyf, de wooninghplaets, en stede
Van eendracht, liefde, en rust, en stooreloose vrede
Was nauwelyx gesticht, of sagh den fellen twist
En tweedracht, met gewelt, weerspannigheyt, en list
En duysent grouw'len meer uyt hoveerdy gebooren;
Doen 's Hoogstens afgesant de negen Engel-Chooren
Boodschapte, hoe het woort des Vaders, in een vrou
Des menschens wesentheyt en vorm aennemen sou,
Die, Godt en Mensch te saem moest onder syn vermogen
Des geesten hierarchy, voor eeuwigh sien geboogen.
Op dese uytroepingh staet geheel d'Aerts Engel-wacht
Verbaest, het hemels hof schynt door een duystre nacht
Omvangen: vrede, rust, vernoegen en verblyen
Verand'ren in geraes, gemor, en muyteryen.
Godts stedehouder self verwisselt van gelaet:
Dien schoonen Lucifer, die als een dageraet,
Den glans van peerelen, carboncklen, en rubynen
Verdoofde, en in den choor der vier'ge seraphynen
Uytscheen, gelyk een son voor al het sterren-licht:
Dien uytvercooren geest, door d'hoogsten Heer gesticht,
| |
| |
Om synen heyl'gen wil en eeuwige bevelen
Aen alle d'Engelen en menschen uyt te deelen,
Vergeet sigh in den glans van syn verheventheyt.
Hy wort door eygenliefde en hoogen moedt verleyt,
En wederstreeft de wet uyt Godes naem gegeven,
Als hy het menschendom siet boven hem verheven.
Hoe, roept hy, sal een klomp van vleys, een aerdeworm,
Die uyt wat drabbigh slyk haelt syn gedaente en vorm,
Met d'and're schepselen al d'Engelen overheeren?
Sal eenen seraphyn in schoonheyt glans en eeren
Verheven, boven al, wat wesen heeft ontfaen,
Een weynigh stof en aerde, een mensch ten dienste staen?
Dat eer het hemels vier den aerdboom gheel versenge,
En al de schepselen in een verwerringh menge;
Hy dulde het wie 't lust, ik sta er tegen op.
Ik sal, in myne cracht opstygen, tot den top
Der hemelboogen, en myn eygen rykstoel stichten
Ver boven son en maen, en Godes sterrelichten.
Den noortpool diene my voor eene voetschabel
Twyl ik my boven 't swerf der hoogste wolcken stel,
En op den heyl'gen bergh des Testaments gestegen
Den Alderhoogsten sy gelyk, in macht en zegen.
Dus buldert Lucifer vervoert door nyt en spyt:
Het stroomend' oproer schuert den hemel door een stryt
Van driften, en verdeelt de woedende Engelreyen,
Die sigh, uyt wederspalt, ten ooreloogh bereyen.
Maer Michael syn Godt getrouw, en door syn cracht
Gesteven, wederstaet met syne legermacht
Den tocht van Lucifer en syn hoveerde troepen:
Hy recht den standaert in syn scheppers naem, al roepen;
Wie is aen Godt gelyk? Op dien godtvruchten toon
| |
| |
Verschrikt 't oproerigh heir: den vasten hemeltroon
Ontschudt met gheel 't gespan der ongemeten boogen,
Terwyl d'aertsengel naer den vyant opgetoogen
Hem van naby bedreygt met syne blixem schicht.
Dien wrevelmoedigen, verbaest voor 't eeuwigh licht,
Deyst nederwaers te rugh met syn vervloekte schaeren.
Maer Godes veltheer comt van boven ingevaren
En slingert hem in 't oogh met eenen snellen swier
Dwers door 't verstaelde schilt het godlyk blixem-vier.
Den vloek-vorst gheel verdwelmt door die geswinde stralen
Valt achter over, met een hoop, van Belialen,
En Behemotten, die, met ysselyk gewoel,
Neerstorten uyt de locht, tot in den helschen poel.
Triomph! prins Michael! die in soo grooten zegen
Naer 's vyants nederlaegh, ten hemel syt gestegen,
En staende hiel den roem van uwen Heer en Godt!
Triomph! het hoogh gewelt van 't saligh Engelslot
Verheugt ter inkomst van uw zegenryke reyen:
Den heerelyken klank van trompen, en schalmeyen,
En blyden hemelsangh, erhalen uwen lof.
Triomph! ik sie den Heer van 't ongemeten hof,
Voldaen door uwe trou, vereert door uwe wercken,
Toestemmen uwen roem: de negen Engel-percken
Verheffen synen naem, verkonden syne macht
In d'helden-daet, door u, soo trouwelyk volbracht.
Wy, wie gy met uw hulp en voorspraek wilt vereeren,
Verblyden ons van daegh in sulk een glans van eeren,
Die gy becomen hebt in desen hemelstryt.
O Godes veltheer! weirt van ons de felle nyt,
En maekt door uwe bee, dat wy genae verwerven,
Om in de liefde Godts te leven en te sterven.
| |
| |
Die involgt synen eygen wil
Sal altyt leven in geschil
Gelyk de Pynboom op een rots
Soo steun ik op den wille Godts.
|
|
Auteursrecht onbekend