Werken. Deel 5
(1930)–Michiel de Swaen– Auteursrecht onbekend
[pagina 184]
| |
Gedachten
| |
[pagina 185]
| |
Geen keten sluyt soo sterk, dat s'Ga naar voetnoot(*) u belet t'ontspringen;
Dat sterren, son en maen, vast blyven als een steen,
Gy loopt geduerigh voort, gy syt altyt te been.
Maer 't wyl dien snellen tydt aldus wort omgetoogen,
Wat hebt gy, myne ziel, daervan in uw vermoogen?
't Voorgaende syt gy quyt, 't aenstaende' en is hier niet,
Wat is 't dan van den tydt, het gene gij geniet?
't Voorgaend' heeft d' Eeuwigheyt geheelyk ingeswolgen,
't Aenstaende sal misschien tot uw gebruyk niet volgen;
't Voorgaend' is al voorby, 't aenstaende wort verbeyt:
Wat noemt gy uwen tydt waer mede gy u vleyt?
Nadien 't aenstaende deel schier vast is aen 't voorleden,
Wat vindt gy tusschen twee, wat is den tydt van heden?
Een dagh? Ha! ver van daer: een uer? gy raedt nogh mis;
Want meer dan eenen stont aen u niet eygen is.
Een stont? een stipje tydts? is my niet meer gegeven?
Bepaelt een oogenblik de loopbaen van myn leven?
Is 't daer op, dat ik steun, daer op, dat ik betrouw,
Als ik soo veel beslach in myn gedachten brouw?
Een stont is mynen tydt? en wil ik my beswaeren,
Met een onnoodigh werk, voor tien en twintigh jaeren?
Een oogenblik is myn? en sal dien syn besteet
In pleyten en geschil, dat van geen eynd' en weet?
Een stont is mynen tydt, en schik ik duysent dagen
Om aen een aerdschen mensch een schepsel te behagen?
Een oogenblik is myn? en stelt myn dwaes besluyt
Het een na t' ander jaer tot myn bekeeringh uyt?
Noghtans is my soo veel aen desen stont gelegen,
Dat hy my medebrengt misschien den lesten segen;
| |
[pagina 186]
| |
Dat my misschien daer na geen tydt gegeven wert
Tot leekingh van myn oogh, tot weedom van myn hert.
Ach! comt dien snellen stont my sonder vrucht t' ontsnappen,
'k Sal hem, wat dat ik maek, nadesen noyt betrappen;
Vergeefs betracht ik hem te soeken op en neer,
Te roepen, dagh en nacht, hy keert togh nimmer weer.
Al gaet de gulde son des avonts nederdalen,
Sy comt des mergens weer, te voorschyn met haer stralen;
Maer als dien oogenblik eens myne ziel ontglyt,
Daer is geen wederkeer, 'k ben hem voor eeuwigh quyt.
Is ergens eenen mensch syn gelt of goet ontnomen,
Hy weet het wederom door aerbeyt te becomen;
Of voelt hy iet dat hem in syn gesontheyt quelt,
HijGa naar voetnoot(*) wort door meesters hulp, inGa naar voetnoot(**) corten tydt erstelt.
Verlooren eer is swaer, dogh met wel op te letten
Men krygt die wederom, door 't weeren van de smetten;
Maer voor een oogenblik, die eenmael is ontvlucht,
Wat middel men gebruykt! 't is altyt sonder vrucht.Ga naar voetnoot(***)
Wilt gy de weerdigheyt van eenen stont opwegen,
Bemerkt wat dierbaer goet daer mede wort vercregen;
Een stont, een oogenblik can winnen 't eeuwigh goet;
Besluyt dan, hoe gy dien in achtingh houden moet.
O snellen oogenblik, die niet en doet dan loopen!
O kostelyken stont, die niet en syt te koopen!
O tydt, die altyt vlucht en noyt te rugge treedt!
Geluckigh, die u vat en naer syn plicht besteedt.
| |
[pagina 187]
| |
ToemaetZiele, die gewaerschouwt syt
Om met 't nieuwe jaer te leeren,
Hoe gy uwen weerden tydt
Moet opwegen en waerdeeren,
Wilt gy dese les verstaen?
Merkt den oogenblik van heden
Voor den alderbesten aen,
Die gy sult op aerd besteden.
Waerom eenen stont verwacht,
Die is buyten uwe macht?
|
|