|
| |
| |
| |
Vreugde-sang ter verheffing der miraculeuse reliquien van den Hn. Patriarch Joseph
Volbracht in de kerk van d' Ee. Prs. discalsen binnen Duynkercke den... 1697.
Ryst Duynkerk uyt de Sorgh der tydelyke saeken
Waer in gy soo verdwelmt blyft soeken uw vermaken,
Door lust naer aerds gewin en heerlykheyt vervoert:
Betoomt den oorloog-sucht, die uwen moedt ontroert,
Om met een minsaem oogh, en minnelyk verlangen,
Van daegh, in uwen schoot, dit dierbaer pant t' ontfangen,
't Gen u Carmelus bergh, vol vierigheyt, vereert;
Een schat, door Romens vorst veel hooger gewaerdeert,
Dan alles wat gy cont met hondert snelle schepen
En menigh kloeken helt, in uwe haven sleepen.
Men stelt u hier een stuk van Josephs kleet ten toon,
Niet van dien jongelingh (des ouden Jacobs Soon)
Dat door een dertel wyf gerukt wiert van syn leden,
Doen hy syn hert ontsey aen haer oneerbaerheden.
Neen, 't is een heyliger en weerder overschot,
Dat Joseph, voesterhelt van een Almachten Godt,
Naer hy ten hemel klom, gelaten heeft op aerden.
O uytgelesen pant! wat sal ik t' uwer waerden,
En noyt vol-presen lof hier halen voor den dagh?
Gy, die te Betlehem dwers op de kribbe lagh
| |
| |
Om tegen 't winter weer den Opperheer te decken,
Die met de hemelen dee 't aerdryk overtrecken.
Gy die de Moedermaegt beschermde van den vorst
Terwyl sy Jesus ley aen haer sneeu-witte borst.
Wat segh ik van den dienst, door u hen aengeboden,
Doen sy uyt Canaan, naer 't swert aegipten vlooden?
Hoe dikwils hebt gy niet de maegt met haere vrucht
Bevryt van 't vluchtigh sant, beschermt voor d' heete lucht
In hunnen overtocht door al die woeste wegen?
Hoe dikwils hebt gy hen beschut voor wint en regen,
Te midden in een velt van huys en dak ontbloot?
Dogh, wyl gy, weerdigh cleet, hen bystont in dien noot
Wat jonsten hebt gy niet voor desen dienst genoten?
Nu waert gy door 't getraen van Jesus overgooten,
Dan door Mariaes borst met maegde-sogh besproeyt.
Hoe soet wiert uwe wol door d' heete vlam gebroeyt
Waermee des Soons gesicht de Moeder gingh beloncken!
Gy waert by daeg en nacht doordroncken door de voncken
Van hemel-soete min; gy vatte gheel de locht
En liefffelyke geur, van Jesus adem-tocht,
Die uw geweefde stof, geduerigh gingh doorbooren,
Een geur die d' Engelen, door lusten, sou bekooren?
Ach, geene balsem-salf, geen muskus, geen jasmyn
Geen brandend amber can daer by geleken syn.
Hier van betaemt het u, voor andere, te spreken,
Genooten van Carmeel, wiens yver, onbesweken,
In goddelyken dienst, aen ouderlingh en jeught
Aen alle staeten geeft een spoorslagh tot de deught.
En is 't niet desen geur die u, in al uw wercken,
Door syne soetheyt comt verquicken en verstercken?
En is 't niet door den geur van dit geheylight kleet,
| |
| |
Dat gy, tot Godes min, uw herten vindt gereet?
Wanneer Elias wiert voor Eliseus oogen
Op radders, vol van vier, ten hemel opgetoogen,
Viel tot den Leerelingh des Meesters mantel neer:
Hy nam dien vlytigh op, en sloeg daer mede, weer
De waters der Jordaen, die op het tweed' aenraken
Hem moesten door den vloet, een nieuwen doorgang maken.
O Vaders, heeft dien rok dat wonder werk volbracht,
Gy sult door Josephs kleet becomen meerder cracht,
Niet om een snelle beek in haeren loop te stutten,
Maer om een sondigh hert door weedom uyt te putten;
Niet om 't melaetsche lyf te weeren syne smert,
Maer om door Jesus min t' ontsteken yders hert.
Sie daer de liefste jonst, die wy door uw gebeden
Van uwen Voestersoon verwachten hier beneden,
O grooten Patriarch! o bruygom van de Maeght!
Indien u ons versoek en needrigheyt behaegt
Slaet uw genegen oogh, op dese borgeryen
Die uw verheven deught en weerdigheyt belyen.
Bescherm togh dese stat en yder huysgesin,
Die vol Godtsdienstigheyt en uytgestorte min
Uw overblyfselen in dese kerk vereeren.
O Joseph! gy die placht met Jesus te verkeeren,
Die hem door uwe sorgh, bewaert hebt en gevoedt,
Bewaert van alle smet ons hert en ons gemoet,
Op dat wy, door uw hulp, uytschudden 't cleet van vlecken,
Om d' onbederflykheyt voor eeuwigh aen te trecken.
|
|
Auteursrecht onbekend