Werken. Deel 2

5^e Hoofdstuk

Van het epigramma

Epigramma, bij ons bondigschrift, is een geestig, en benépen rijmwerk uijt korte slagen en aerdige grepen tsamen gestelt.

[p. 284]

Geheel het wesen van het epigramma bestaet in dese spitsigheden, ende uijt de selve spruijt ook geheel syne behagelykheyd.

Sij sijn drij der hande

1.	Spitsigheyd in 't gedacht
2.	.... in de woorden
3.	.... in beijde t'samen

De spitsigheyd in woorden, word eijgentlyk genoemd een woordenspel, en is weijnig gëacht als sy niet verselt is, door die van t'gedacht, dewelke altyd aengenaem is, of alleen, of met de andere versaemd.

In dit rijmwerk heeft Martialis onder de Latynen uijtgeschenen, en van onse tyden, ook in de selve taele Ouënus, eenen engelschen poéet, uijt wiens bondige schriften vele van de voornaemste in 't nederduijtsch vertaelt syn door den geestigen Westerbaen.

Het Epigramma dient tot stoffe aen raedsels, sinnebeelden, uijtlegginge van kenspreuken, opschriften, lyk-en-geboorte-dichten, en menigerhande kleyne werken, die alle in spitsigheden van geest, en woorden gelegen syn. De comedie en satira konnen dese ook ondertusschen wel gedoogen; maer de heldensang en tragedie noijt; mits sy altyd door sedige, statige en verhevene gedachten ondersteunt syn, waer aen niet soo tegenstrydig is, als spitse grepen en quinkslagen.