6e Hooftstuk
Van de maetsang, ende het ssieraed
5e en 6e deelen der tragedie
De maetsang was bij d'ouden seer in t' gebruijk. Sij stelden se verscheijdentlijk op, naer de verscheijden soorten van aenschouwers, en hadden in hunne reijen tweederhande gelijk-luijdingen d'eene soet en teer voor verheven lieden, en d'ander rouw en krachtig voor mindere.
Hier soud men mogen uijtvallen tegen de hedendagsche schouwburgen, die de behagelykheijd der maetsang, en seldsame vertooningen versuijmen: t'gene oorsaek is, dat de menschen den smaek der treurspelen verliesen, en met gedrang loopen naer de wanschapen opera, om doods vonnissen te hooren strijken al singende &a.
Het Cieraed bestaet in d'opstelling van het tooneel, schoonheijdt en seldsaemheijd der vertoogen, en kleedingen &a.
Van dese ses deelen sijn'er twee die den middel aengaen, te weten, d'uijtspraek, en de maetsang: mits sy de middelen syn waermede den poêt sijne naervolging uijtwerkt.
En deel raekt de wijse: dat is het Cieraed: want den poët voert syn onderwerp ten tooneele waer hy sijne speelders int werk stelt.
d'Andere drij deelen sien op het onderwerp, ende sijn de fabel oft versiering, de seden, ende de redening.