Werken. Deel 2

2^e Hooftstuk

Van de wesentlijke deelen des treurspéls

De tragedie heeft ses deelen.

ten

1.	den fabel of versiering
2.	de zeden.
3.	d'uijtspraek.
4.	de redening.
5.	de maetsang.
6.	het cieraed.

Van dese 6 deelen, sijn de drij eerste eijgentlijk wesentlijke deelen van het treurspel.

[p. 250]

Van de fabel of versieringe

Fabel, is de t'samensetting der dingen oft de t'samenschikking van d'oorsaken met d'invallen; dat is, naer den sin van Aristoteles, den knoop die d'oorsaken en invallen bij een komende om eene werking te volbrengen, hebben moeten met elkander om te maken een eenig geheel; bij voorbeeld: de oorsaken van Edipus ongeluk sijn syn vadermoord, en bloedschande, waerin hij door overloopentheijd, en onvoorsichtigheijd vervallen is. De invallen sijn de gramschap der goden, landplagen, ellenden, en klachten des volks, verschil met synen broeder, nieuwsgierige ondersoeking &a. Uijt dese bestaet den knoop van dat wonderbaer treurspel, welken knoop de fabel of versiersel genoemt word.

De fabel is tweederleij

1^o Enkel. 2^o dubbel.

d'Enkele fabel is die dewelke alleenlijk voorstelt het ongeluk van een persoonaedje of een huijs-gesin gelijk in Edipus.

De dubbele fabel is, die degene eijndigt tot ongelijk van d'eene en geluk van d'andere: gelijk in d'Odijssea van Homerus.

Een treurspel om volkomen en uijtnemende te zyn moet bestaen uijt een enkele versiering, en eijndigen met een enkel treurwerk.