| |
| |
| |
[Klinck-dichten]
Een reeks ‘klinck-dichten’ en een inhoudsopgave gaan het tooneelstuk vooraf in den druk Labus. Hier volgen deze:
Klinck-dichten op dit Tonneel-stuck, en wel-verdienden roem van den uyt-stekenden Poët M. DE SWAEN.
Hier stapt den grootsten Vorst met lust van 't hoogh Gesagh,
In 't aen-sien van den Raedt, 't gen' Eeuw noch tijdt en sagh,
Hij leght de staele klingh, Ghewaet, en 't Harnas af,
En acht de Grootheyt van sijn staet als stof en kaf,
Gheluckigh die sijn hert wel overwinnen kan,
Want 't is den kloecksten Helt, en noyt volpresen Man,
Hoe deftigh en hoe soet, betoont dit in sijn werck,
Waer voor hij blijft bekranst in 't hoogste Goden-perck,
Heeft eer Boëtius, Cats, Vondel, door hun schrijven
Het hoogh-geleerde breyn der Wijsen soo ontstelt,
Soodat men noch ter tijdt van haeren lof vermelt;
Waer sal ick met den lof van Heer De Swaen nu blijven:
| |
| |
Sijn achtbaerheyt en roem met recht moet boven drijven,
Want in de Vlaemsche Tael doet hij ons klaer verstaen
Hoe Keyser Carel heeft sijn Rijcken afghegaen,
Om vol oodtmoedigheyt in deughden te beklijven:
De stellingh, maet en klanck van sijn verheven Dicht,
Soet-aerdigh en vol kracht ons in de ziele sticht;
Sal hem dan lof en roem in eenigh deel ontbreken?
Neen, dat Apollos heyr brenght mijrten en lauwrier,
Om Heer De Swaen sijn werck met vollen glans en swier,
Met eerlijckheyt en pracht naer waerde te besteken.
Naer dat dien grooten Vorst Carolus had ghetoont,
Door sijn Manhafte deught en vroome Oorloghs-daeden;
(Die sijn ghesalfde kruyn met Lauwren over-laeden)
Hoe hij noyt in 't ghevaer sigh selven had verschoont,
En hoe een Coningh moet den goeden onderdaen,
(Door d'oeffeningh van 't Recht)van ramp en leet verschoonen;
Heeft met een vrijen wil sijn Rijcken ende Croonen,
Aen sijnen Soon en Broer groot-daedigh af ghestaen.
Schoon dan dien schrandre Gheest De Swaen ons schijnt
Dat 't lichaem leydt in 't graf, de ziel is hoogh is verheven,
Sijn gheest blijft doch bij ons soo langh wij sullen leven,
Dit wordt ons in dit werck seer deftigh uyt-ghedruckt.
Goeden Leser siet hier aen ‘'t Lest Gesangh van onse Swaen,
In het welck hij vooren stelt ‘Hoe dien vroomen
| |
| |
Croon en scepter overgheeft aan ‘Sijn soon terwijl hij leeft:
O voorwaer! soo deftigh stuck ‘Dat al langh moest zijn in
Om onsterflijck sijnen Naem ‘t' Overleveren de faem,
Want het is soo wel gedicht ‘Dat het jeder onderricht,
Soo dat 't niemant wijcken moet ‘Van wie const oyt heeft
Leser leest dit bondigh werck ‘Met aendachtigh ooghe-merck,
Ghij vindt wat vermaekt en leert ‘Weerdigh dat men
De Swaen herleeft hier door sijn Werck, dat klaer doet blijcken
Dat hij in d'oeffeningh der const een Meester was,
Die voor geen constenaers der Rijm-konst moeste wijcken.
Veel tijdt sijns levens heeft het bloeyende Parnas
De soete vruchten van sijn gheest-rijck breyn ghedraghen,
Waer door hij houden sal altijdt een goeden Naem:
Schoon dat d'onvluchtbaer doodt sijn lichaem heeft verslaghen
En in het graf ghestort: nochtans de vlugghe faem
Verbreydt al om sijn lof die noyt gheen doodt sal krencken.
Soo langh dit deftigh werck sal blijven in het licht,
Sijn schranderheyt die sal gestaegh hem doen ghedencken.
Want wien dit werck doorleest, die wordt stracks onderricht,
Hoe hij door sijn vernuft de blijcken komt te gheven
Van Keyser Carels Deught, soo langhe naer sijn doot:
Soo doet De Swaenes Pen den Keyser weer herleven,
Soo leeft hij door de const die staegh sijn Roem vergroot.
| |
| |
Wie dit Tonneel-stuck met een rijp vernuft door-leest,
Die sald'er Catos en Homerus gheesten vinden,
En roepen van De Swaen, dit is een Man gheweest!
Die in sijn wercken kon dees geesten t'saemen binden:
De suyverheyt der Tael daer Neerlant nu van dwaelt,
Die heeft hij over al ghestelt in hoogen luyster;
Soo dat men segghen magh, sijn stijl die zeghen-praelt,
En treckt ons Moeder-tael vol iever uyt het duyster:
Langh leef sijn Wercken, waer bij Vondel, Cats en Krul,
Hun dichten vol van gheest wel moghen neder-stellen,
Schoon 't nijdigh mom-ghebroet hier teghen bass en brul,
Sij met den tijdt dit werck noyt sullen neder-vellen.
|
|