Logo DBNL
Oerloy der ewigher wijsheit (1938)

Oerloy der ewigher wijsheit

(1938)–Henricus Suso–rechtenstatus Auteursrecht onbekend

Vorige Volgende

11Van onser vrouwen zericheit die si had in die passi haers 12lieves kiinds. Cap. xvii.

14Biden cruce Ihesu stont siin moeder. O enich woert vol alre 1515 compassien. Al eest dat u, mine bin/nenste, tot groten mededoghene+ 16bewegen zouden dat u goedertieren verlossere soe iammerlike 17genagelt was aent cruce, te rechte souden wi nochtan die ghebonden 18hebben geweest mit groten zonden ende nu overmids hulpe der 19moeder Gods ontbonden siin ende ten lichte gheleit siin, overmids 2020 onser moeder dogen, die onder dat cruce mit groten rouwen stont, 21ende haer dogen sonderlinge mit haer in onze herte draghen, mids 22die welke dageliics die onzalege ghetroest worden. Hoer zoudense 23te rechte meer mede dogen in horen dogene. Ende al en connen 24wi niet mit hare gedogen alse behoerlike is, nochtan laet ons die 2525 devocie ons / herten verwecken ende hare doghen voer onse ogen,+ 26soe wi best connen, trecken. Want ons deser ghenadegher moeder 27dogen alsoet was onbekent is, zoe latet ons onderzoeken mit openbaren 28zericheden. Vraghe hem selven een yghelike minnere: oft hi 29dat leven sage in die doet, dat hi boven al minde: hoe groten rouwe 3030 hi daer af hebben zoude ende hoe hi mit groter compassien beroert 31soude siin. Dit herpeinse die moet ende al dus salt geloeflike siin

tekstkritische noten

1wat men van haren doghene seggen mach, die voren alle menschen 2minde ende boven alle menschen bedroeft was, doen zi haer lieve 3kint die versmade doet sterven sach. O Maria, hoe was u doe te 4moede doe ghi bi den / cruce stont ende ghi Ihesum, die ghebenediede+ 5vrucht uws lichamen, soe ontfermelike hanghen saecht? Dit 6is wel proevelike, dat ghi mit groten rouwe bevaen waert. Ghi 7hadt overgroten rouwe, want ghi over zeer minnet. Eest dat allene 8die memorie uws liefs kiinds sommege devote menschen van groter 9compassien alse van hen zelven brengt, wat mochtse dan doen u, 10die zine weerde moeder waert, doen ghise ieghenwoerdich mit uwen 11ogen saecht. Of deze memorie soe groot is in een sonderen ogen, 12hoe zwaerlike berndese in dat herte siinre heiliger moeder. Heilige 13maecht, wi weten wel dat zoe die mensche sinen vrient meer mint 14ende zoe hem die iegenwoer/dicheit siins vrients eerliker, ghenoechliker+ 15ende oerbaerliker is, zoe die droefheit te meerder es alse hi 16van hem ghenomen wordt. Ic gelove zekerlike ende zonder twivel 17dat die graciose iegenwoerdicheit uws liefs kints ghinc boven alle 18teghenwordicheit alre sterfliker menschen sonder ghelike in gracien. 19Segghe ons nu dese heileghe maecht, oft zi horen zone in zelker 20lieften hadde dat si van hem verbliit ende bedroeft mocht worden. 21Si come nu in den middelt ende segghe mit eenre levender stemmen 22tot ons, niet mit den lichame meer mit den gheeste iegenwoerdich: 23Die mi oetmoedege dierne overmids sine gracie gheweerdichde / te+ 24verkiesene tote siinre moeder, die hadde mine herte mit eenre 25bernender minnen aen hem ghecnocht, alsoe dat miin geest niewerinc 26dan om hem ende in hem en mochte bliiscepe noch droefheit 27ontfaen, want in hem besat ic alledinc. Sine minne was mi alle 28rijcheit. Mine ziele was daer Ihesus was; bat leefde si in hem dan 29in mi. Den scoensten boven allen menschen aen te ziene was 30miinre herten ene grote bliiscepe ende sine Godheit aen te scouwene 31dat was miinre zielen een ghenoechlike zoeticheit. Dat ic om hem 32peinsde was mi bliiscepe, van hem te sprekene dat was mi een zoete 33solaes, die zoete woerde uut sinen monde te horen was / mi zoeter+ 34dan eneghe melodie. Hi was een spiegel miins herten ende eene

tekstkritische noten

1aenscouwinghe miinre ogen. Alle hemelsche ende aerdsche goet 2quam mi van siinre iegenwoerdicheit. Doen ic minen enen gheboren 3zone, die een enich scat was miins herten, zoe versmadelike hangen 4sach mit den moerdenaren ende omme bevaen mit bitterheden der 5doot, ach hoe onverdrachlike swaer was mi dit te siene; o hoe 6piinlike ende hoe weenlike was mi dat aen te scouwene. Miin ziele 7was van zericheden ghepiint, mine moederlike binnenste worden 8van der pinen gewont ende mit hem storven alle mine lede. Alle 9miin cracht verloes ic ende mine verstandenesse ghinc van mi ende 10onghe/meten rouwe bevinc mi. Ic zach op waert mit minen wenenden+ 11ogen ende sach miin kiint hangen ende en conde hem niet ghehelpen. 12Ic zach nederwaert ende mit groten rouwe sach icse die minen 13schat ghenomen hadden ende zoe onmenschelike tormenten. O hoe 14zeer was mine ziele doen bedroeft ende hoe grote was mine zericheit. 15Mine herte was mi ghenomen, want hiit zelve ghenomen hadde 16ende deed mit hem ghecruust worden. Ic hadde mine stemme 17verloren van weenene ende van roepene, alsoe dat ic cume ghespreken 18conde. Ic viel van rouwe ende van zericheden neder, want 19ic niet langer ghestaen en / conste. Alse ic weder tot mi zelven+ 20comen was zeide ic dese oft deser ghelike woerde: O vroude ende 21bliiscepe miins geests, licht miinre ogen, wilen eer sach ic u mit 22groter bliiscepe maer nu mit onghemeten rouwe. Ach ach hoe 23onsalichlike sie ic u hangen. O eeneghe troest miins levens, ic 24bid u neemt mit u u bedroefde moeder, want ic begeere overseere 25mit u te stervene. Sonder u en can ic niet gheleven. Miin lieve 26zone, en laet mi niet, meer neemt mi mit u. Och wie zoe mach mi 27gheven dat ic sterven moghe voer u. O onverdrachlike zericheit der 28moeder die dus hore lieve kint verliesen moet, want ic hem sterven 29sien moet daer miin / salicheit ende mine leven aen ghelegen is.+

30Doen die bedroefde moeder dese weenlike woerde oft deser 31ghelike woerde ghesproken hadde, zoe woude dat waerde kiint 32mi troesten ende siins vergheten ende beval mi doen hi sterven 33soude sinen discipel dien hi zunderlinge minde. Doen dat moederlike 34herte siins zoens stemme hoerde begonste ic noch meer bedroeft 35te wordene ende dat zweert des rouwen doerghinc dat herte der

tekstkritische noten

1zeriger moeder. Van begeerten miins herten hief ic op mine hande 2ende begeerde te tastene minen vrient, op dat ic te bet alsoe mine 3minne ende mine zericheit ghesaten mochte. Ende alse ic anders 4ghenen troest hebben en conste, zoe nam ic dat / warme bloet+ 5dat van minen lieven kinde neder liep ende cusset mit groter 6begeerten ende zericheit, alsoe datter moeder aenschiin van des kints 7bloede al bebloedich sceen. O oft ghi ghesien hadt in die weenlike 8ure der moeder grote dogen mit haren lieven kinde ende des kinds 9zericheit om den rouwe siinre moeder; die moeder droevich om 10haer lieve dode kint ende dat kint zoetelike troestende siinre moeder. 11Sonder wonde inwendeger compassien en zouddyt niet moghen zien 12noch horen. Ten lesten doen miin zone sinen geest ghegeven hadde, 13doen men van den cruce zoude doen, o hoe begheerlike ontfinc 14ic doe sine nederhangende arme ende leide minen doden / sone in+ 15minen moederliken scoet ende helsedene mit groeter begeerten ende 16maecte nat sijn werde anschijn met moederliken tranen ende cussede 17menichvuldelike sine versche wonden. Ic sach dat leven miinre 18zielen doot voir mi liggen. Ic sach ende ic wedersach ende in hem 19en was gheen leven. Ic sprac hem ane ende hi en antwoerde mi 20niet. Doen stonden bi mi, die minen doden ende minen eneghen 21scat mi nemen wouden ende in een graf leggen. Doen suchte ic 22ende weende ende gaf ene weenlike stemme. Mine herte wert wederslegen 23doe zi mi miin lieve kint dat ic in mine arme omme grepen 24hadde, namen ende leident in een graf. Ic leide miin beweent 25aenschiin neven siin dode bebloet aen/schiin ende naemt menich+ 26werven tusschen mine hande ende sacht mit menegen suchten ane. 27Want ic was vervult mit zericheden ende nyement en was diet 28aensien woude ende mit der moeder dogen. Na dat si ten int graf 29geleit hadden wert ic bevaen mit groten rouwe. Meer na sine 30opverstandenisse, alse ic sine gloriose aenschiin sach, wert ic volcomelike 31ghetroest ende doe wert die materie der droefheit verwandelt 32in eene materie geesteliker bliiscepe.

33O heileghe moeder, want wi dese deerlike woerde uws grote medoghens 34sonder droefheit niet en connen ghehoren, hier om laten wi daer af te

tekstkritische noten

1sprekene. O hoe is dat herte verherdt dat mit u niet en doecht ende 2hoe qualike ziin die ogen verdroecht die u dus weenen sien ende 3mit u niet en connen ghewenen. Hoe zere is dat herte vercoudt dat+ 4mit u niet en sucht. Och nu sterven mit u alle mine bene. Ghebenediit 5siin die arme daer ic dat lief in liggen sien ende die 6blosende wangen der waerder moeder, die van bloedeger verwen 7blicken. Ghebenediit zijn die moederlike borste daer zo groten 8rouwe in onthouden was, op welken ic nu liggen sie minen coninc. 9Wat mach ic seggen? Ic bidde u ghenadege moeder mit enen 10weenliken ghedachte, dat ghi mi uwen weerden scat minen heere 11ende minen coninc, die om mi ghepassiet ende gedoet is, vertonen 12wilt in dier gedaenten ende vormen, alse hi was doen ghien in 13uwen schoet liggende hadt onder / dat cruce, op dat ic die passie+ 14vercrigen mochte die ghi in die iegenwoerdicheit uws liefs kiinds 15hadt, alsoet behoerlike is enen armen sondaer te ghecrigene. Gheeft 16mi minen verlossere dien ic minne ende dien ic niet langher ontbeiden 17en can. Mine ziele neemt nu u lief van uwer vriendinnen 18ende thoent hem ghewarege teekene uwer minnen ende uwer 19compassien. O mine uutvercoren lief, mine salicheit ende miin 20verlossere ende miin minnere ende gloriacie miinre zielen, siet ic 21laet nu alle andre dinghe ende kere nu tot u mit alle miinre begheerten 22ende mit alle den crachten miinre zielen ende aenstare u mit allen 23minen ghesichte, alse lief van lieve minlike pleecht aen ghesien te 24/ wordene. Tote uwer stemmen, mine uutvercoren lief, wort gheopent+ 25mine herte, dat alle der werelt besloten is ende u allene 26gheopent, ende begeert u te ghecrighene na sine begheerten. Die 27schoet alle miinre begeerten is nu zo zeer van u ontploken, recht 28alse ene rose die des nachts beslut ende sdaechs weder ontpluuct. 29Mine ziele is al verhet van minnen ende ondoet wide die arme hare 30begeerlicheit ende roept mit groter haesten tot u ende al wenende 31zo om vaetse u mit geesteliken omhelsingen. Eya alle mine heil, 32ic ontfa u mit eenre vieregher begeerten tusschen die arme miinre 33zielen ende om helse u ende / worde gheenicht mit u mit love ende+ 34mit reverencien ende mit danclicheden ende bidde u om die binnen-

tekstkritische noten

1ste uwer ontfermherticheit, dat ghi dese preciose doet niet te niete 2en laet gaen in mi, meer ontfaet mi in u gracie ende enicht mi 3met u, also dat mi noch vorspoet noch wederspoet nemmermeer en 4sceide van u. Mine ogen aensien u bleec aenschiin ende mine ziele 5is van uwer minnen ontbonden ende cust mit groter begeerten u 6bloedege wonden. Alle mine crachten worden gevoed mit der vruchte 7deser weerdeger passien mit overvloedicheden van tranen. Onder 8die scaduwe des gheens dien ic wilen minde heb ic ghezeten ende 9sine vrucht is zoete miinre kelen. / Ende dat is wel recht, want het+ 10siin sommege die hem verbliden van der zuverheit haers levens 11ende andere van menichvuldicheit hore groter werken oft van 12geesteliker gevoelene, meer waer in verblide ic mi? Waerlike alle 13mine solaes ende alle mine hope gheleecht in u passie ende in die 14groetheit uwer verdienten ende in die ghenadicheit uwer weerder 15moeder. Want ghiit allene wit, dien cont is mine armoede. Ende 16daer om is mi die herdenkenisse der passien ons heren Ihesu Christi 17een zunderlinge onthout ende ic wille daer bi bliven mit woerden 18ende mit werken overmids hulpe der gracien Gods ende wilse 19mit alle miinre macht in allen menschen verheffen. O coninc der 20coninghe ende / heer alre heren, die mine ziele in dus groten+ 21tormenten omhelset mit den ogen miins gheloefs, verleent mi dat ic 22u hoge ende gloriose ende boven alle hemele sittende ter rechter hant 23uws Vaders sien moghe. Ende ghi gloriose maecht ende genadeghe 24moeder, die stont neven dat cruce uws liefs zoens ende zine wonden 25in uwen lichame ghevolet ende mit sinen bloede besprait waert 26ende hem allene toten eynde ghetrouwe bleeft ende mit groten 27rouwe van sinen grave sciet: dit vermane ic al maecht Maria tot 28uwer glorien. Ende alsoe ic nu mit devoter begheerten u, weerdege 29maecht, neme ende ghezelle mi mit uwen tranen der compassien 30ende leide u weder doir die poerte der stat van / Iherusalem, also+ 31moet, o graciose moeder, in die leste ure dis levens mine ziele ende 32alle der discipule der ewiger wiisheit sielen als si uten lichame gaen, 33moeten worden van u ontfaen ende geleid mit bliiscepen ten 34hemelschen Iherusalem. Amen.


Vorige Volgende