Oerloy der ewigher wijsheit

(1938)–Henricus Suso– rechtenstatus

Regelnummers proza verbergen
7Hoe die passie ons Heren Ihesu Cristi is voergaende dat 8kennisse der Godheit ende hoe ghedane vorme Cristus 9toech uut die wreetheit siinre passien. Dat ander capiteel. 11Hier en binnen alse dit ghesciet was ende die jongelinc betrouwen 12van Gode hadde ontfaen, soe sprac hi siinre vriendinnen ane, die 13hi ghezekert hadde ende seide: O minlike wiisheit, die allene volcoemelike 14wit die nature eens minnenden herten, ghi wit openbaer/leec,Ga naar margenoot+ 15dat nyement minnen en mach dat hi niet en kint. Hierom want 16ghi wilt dat ic u alleen minne ende u lief allen menschen te minnene 17gheve, gheeft mi dan bat u te kennen, opdat ic te bat volbrengen 18mach dat ghi leert ende ghebiet. 19- Die wiisheit - Die voerganc des gheweerdens der creaturen 20is van Gode die beghin is alles gheweerdens overmids ordine der 21naturen, mits enen nederganc van volcomene tot onvolcomene; 22want alle volcomenheit is nedercoemende uut Gode, die een onthout 23is alre dinghe / na gherechte ordine. Meer die mensche alleeneGa naar margenoot+ 24is natuerlike beghinnende van beneden ende opgaende van grade 25te grade ende soe te comen in kennen godliker dinghen. Wildi 26dan comen tot godliker kennissen? Soe moeti leren op te ghane mits 27siin aenghenomen menscheit ende dat dogen siins lichamen alse 28doer enen conincleke wech. 29- Die discipel - O overste wiisheit, die uut den trone van 30den conincleken sittene, ute der herten des ewichs vaders in dit 31dal der onsalicheit u gheneycht hebt ende xxxiij iaer dellende 32droecht van deser werelt, ende die over/vloedeghe karitate daerGa naar margenoot+
[pagina 13]
1ghi den minsche mede minnet bewisen ons woudt overmids uwe 2bitter passie ende uwe zware doet: omme deser bittere doet wille 3die ghi uut onsprekeliker minnen leed, soe bidde ic u uter inwendicheit 4mijnre binnenste, dat ghi ghewaerdicht u mi te vertoenenne 5in dier minliker vormen ende disposicien, di ghi uter bittere passien 6treckende waert. 7- Die wiisheit - Soe ic in miinre doot meer ontdaen was van 8groetheit der minnen ende des rouwen ende soe ic mismaecter was 9overmids ene dode verwe schiin, soe ic eenre minnender herten 10ende enen / wel gheordineerden moede minleker herten bin. WantGa naar margenoot+ 21alsoe die minnere begheert natuerlike weder ghemint te siin, alsoe 22soect hi oec tekene van siinre minnen in den gheminden, want 23besloten minne en es nyemenne bekent dan den minnenden. Want 24die minneren pleghen na haer vermogen van haren lieve ghetughe 2515 ende teeckene der minnen te zoekene, ende oec vallet somwile dat 26uutwendeghe tekene openbaeren cracht der beslotenre minnen 27ende dat men van buten ghewaer wort wat in der herten verborgen 28is. Somwile vallet, dat enich dinc in den ghe/minden leelijc wort vanGa naar margenoot+ 29dies niet en minnen gheoerdelt ende ghelastert, dat nochtan van den 20dien ghenen die mint, suver ende scone gheoerdelt wort. 21- Die discipel - In wereleke minnen bekenne ic dat alsoe is 22waerlike alse ghi segt, maer hoe dat in enen ghecruusten mensche 23wesen mach des en versta ic noch niet claerlike. Want al vint men 24in den gheminden na wereleke wiise somwile dat den minnare 25mishaecht, nochtan siin vele ander zierheden die hem in den aensiene 26behaghen. Hoe dit lief, dat dus mismaect is in bitterheden, minleec 27mach siin aen te siene, en / versta ic niet, want siin aensien endeGa naar margenoot+ 28siin dispocicie schiint al contrarie der minnen, omdat hi te male 29van buten onreyne was van quetsuren ende van pinen ende van 30binnen verdorret van rouwen ende ghene ghedaente der scoenheit 31ghevende en was den ogen siinre minnaren, maer vol zericheden 32ende mismaectheden scheen. Hoe mochti dan dien minlike heten, 33dien openbare teeckene dus mismaect proven? 34- Die wiisheit - Die ghewarighe minnaren en hebben ghene 35grote sorghe omden doren daer die rose uut coemt, opdat si die 36rose hebben die si / te hebbene begheren, noch ghewareghe wiseGa naar margenoot+
[pagina 14]
Ga naar tekstkritische notentekstkritische noten 1liede en hebben niet lievere verguldenne behaghele samen, die in 2hem onreyne dinghen hebben, dan oude kisten die in hem hebben 3besloten preciose dierbare ornamente. Alsoe doen deser werelt 4lieve: in schine van buten soe ghevense dat zoete es ende delectable 5es, meer ten lesten soe schinkense alse een serpent venine; van 6buten scinense scoone alse rosen ende blickende alse snee, meer 7binnen siinse al vol onsuverheden ende ghefeneynder quaetheit. 8Mitten woerden minnense, meer mitten werken thoenense decwile 9onghetrouwicheit. Desen / contrarie is die bruut uwes herten.Ga naar margenoot+ 10Van buten na den schine soe schiindse ondier ende verwerpeleec 11ende neder, meer van binnen wordt se geciert met volheden ewichs 12lichts. Dat vleesch sciint doet van buiten, maer die blinc de Godheit, 13die van binnen scuult, bliift onghesien. Dat vleesch sciint onsalich, 14meer hoe danich het si, dat is verborghen. Est dat ghi dat ondiere 15gheloeft, gheloeft oec dat groete. Dusdanic is u lief, dien ghi aldus 16van buten mismaect siet. Waert dat u ghegeven waer hem eens te 17ziene enen opslach lanc van enen oge / in siinre eyghenre scoenheit,Ga naar margenoot+ 18ghi soudt van node overmids claerheit siins lichts ende scoenheit 19siin aensciins ende onghemetenheit siinre bliscepen moeten van u 20zelven comen ende in ommachte vallen, omdat geen mensche Gode 21sien mach ende leven, want hi is in wien die engele te siene begheren. 22Ende hier om soe en is die uutwendighe dispocicie ende vorme 23des doden lichamen niet mismaectheit te hetene, alse ghi waent, 24meer sunderlinghe gracileke scoenheit, want ghi en zelt niet merken 25hoe danich hi sciint, dien ghi siet, meer wat hi ghedoecht heeft ende 26wanen ende waer / omme. Wildi vragen wanen, soe eest openbaerGa naar margenoot+ 27dat hiit leet van groter caritaten ende lieften. Vragedi oec waerom, 28het is openbaer dat hiit om u gheleden heeft, opdat hi u met siinre 29mismaectheit scoen maken mochte ende u ganste en ghesont 30maecte mit siinre quetsuren ende mit siinre doot u ghave onsterflicheit 31des ewichs levens. Alse ghi u lief dus aensiet mit der minnen 32ogen der caritaten, zoe siet di hem vol minnen ende liefden, die 33niet alleen mitten woerden ghemint heeft, alse zulke minneren, 34meer oec mitten werken heeft hi hem minnende geproeft, want
[pagina 15]
Ga naar tekstkritische notentekstkritische noten 1in der / doot ende tot der doot toe heeft hi ghemint. Aldus danGa naar margenoot+ 2eest openbaer dat die vorme ende die dispocicie, die die uutwendeghe 3mensche uut wreetheit siinre passien trac, meer is een 4teken der minnen dan eene leelicheit te oerdelenne, noch dat en 5wedersta u niet, omdat den ghenen niet en dunct die niet en minnen, 6want zyeken oegen is licht hatelike, welc dat minlike is den ghesonden. 7- Die discipel - Waerlike ende zonder twivel, aldus eest, ende 8salich siin die ogen die dit sien, dier harde onmenich is, want het sijn 9die ghene die bernentlike minnen. Hierom is scoenheit ene / ydeleGa naar margenoot+ 10bedriecleke gracie ende wael terecht is hi sot geacht die na den 11schine ende niet na der waerheit en mint; ende want hi valscheit 12voer waerheit ontfaet, soe sal hi siins begeerliics eynde derven. 13- Die wiisheit - Opdat die memorie miinre salegher passien in 14u harte geplant worde ende geënicht worde der hoger volcoemenheit 15miinre minnen ende ic u geven moge conste ende materie volcoemeliker 16mi te minnenne, soe wil ic uwen devoten oren someghe van 17minen passien vertellen.	margenoot+ d margenoot+ fol. 10 margenoot+ b margenoot+ c margenoot+ d margenoot+ fol. 11 margenoot+ b [tekstkritische noot]1 B₁ behaghele scrinen. - 12 B₁G blic der Godheit. - 14 B₁ maer glorioes syn sal, Hor. latet, qualis sit glorificata. In het hs. is tussen si en dat ruimte voor ± 10 letters. margenoot+ c margenoot+ d margenoot+ fol. 12 [tekstkritische noot]20 G Van sommighen passien Christi ende hoe die ware minnaer hem den passien gheliken sel. Ende een vrage waerom God overmits alsulken doot woude verlossen dat menschelike gheslachte. Dat iij capittel. - 26 hs onverliden. - G vader, te complete tijt. - margenoot+ b margenoot+ c

Vorige Volgende

7Hoe die passie ons Heren Ihesu Cristi is voergaende dat 8kennisse der Godheit ende hoe ghedane vorme Cristus 9toech uut die wreetheit siinre passien. Dat ander capiteel.