Het Brussels moeselken
(1659)–Eustachius de Meyer, Petrus Suetmans–
Auteursrechtvrij
[pagina 206]
| |
Stemme. Amour tu me faict trop souffrir.Lest-mael op eenen avont laet, Bis.
Quam scheeven Teeuwen op ons straet,
Om malsche Truy te vryden,
Daer hy met klucht is af-ghescheyden. Bis.
2. Hy sey dat ick by Truyken quaem, Bis.
Ick moest haer wesen aen-ghenaem,
Want sy sou my nu eeren,
| |
[pagina 207]
| |
Waer't niet om my, 'twaer om myn kleeren. Bis.
3. 'k En sal haer nu niet scheynen kael. Bis.
Als ick een broeck, à la Candael,
Op't Frans heb laeten maecken,
Ick sal haer hertjen nu gheraecken, Bis.
4. Ick sien haer venster, daer is licht, Bis.
Liet sy den glans van haer ghesicht,
Op my nu neder-straelen,
Sy sou met liefde my ont-haelen. Bis.
5. Ach liefste Truyken, hoort my dan, Bis.
Opent u venster, ick en kan,
Niet leven, noch niet sterven,
Moet ick u back-huys langher derven. Bis.
6. Syn liefste Truyken hoorden hem, Bis.
| |
[pagina 208]
| |
En heeft terstont met stuere stem,
(Geseyt) hout op van mallen,
Oft, 'klaet myn soetheyt op u vallen, Bis.
7. Daer op riep Teeuwen noch veel meer, Bis.
Ach! liefste Truy gunt my de eer,
Dat ghy my wilt bedouwen,
Met het vermaeck van u aen-schouwen. Bis.
8. Truyken heeft haer daer op verstout, Bis.
En heeft haer Teeuwen soo bedouwt,
Met een pot vol conserven,
Dies uyt den buyck heeft konnen derven. Bis.
9. Teeuwen dus siende hem ghestelt, Bis.
Die heeft gheroepen met ghewelt,
Houdt op, houdt, op, myn Truyken,
| |
[pagina 209]
| |
Voor dese straelen moet ick duycken. Bis.
10. Zyt ghy dan een Aptekers vrouw. Bis.
Dat ghy met met conserven douw,
Van boven komt te laeven,
Dat u den ouden Uyl moet straeven. Bis.
11. Had ick te voren sulckx betrouwt, Bis.
Dat ick met stront moest zyn bedouwt,
'kCost myn Candaelsche kleeren,
Wel met vergult gallon vereeren. Bis.
12. Myn liefste Truy ick hebt nu wel. Bis.
Ghy blyft een Scheyt-prey door u vel,
Ghy sult my doen ont-houwen,
Dat g'oock zyt weert met stront bespouwen. Bis.
| |
[pagina 210]
| |
Die Truyken vryen wilt, die magh vry derwaerts loopen,
Want die vergult wilt zyn, en hoeft gheen gout te koopen,
Mits Teeuwen heeft de proef, dat sy vergulden kan,
Hy draeghter op syn kleedt, noch een goet staeltjen van.
Ofter iemant my eens vraeghden,
Waer-om dat m' altyt de Maeghden,
Iongh van jaeren meeder eert,
En die out zyn, min begheert?
'kSal hem antwoorden met vraeghen:
Heeft de Sonne meer behaeghen?
'sMorghen in den daegheraet?
Oftwel als sy slaepen gaet?
| |
[pagina 211]
| |
Een nieuwt ghetrouwde paer, om noyt gheen twist te kryghen,
Die wenschten ick den sin, naer dese les te neyghen,
Den man sal wesen doof, de vrouw sal wesen blint,
Soo sal noch man, noch vrouw, tweedrachtigh zyn ghesint,
De blindtheydt van de vrouw, moet zyn in niet t'aen-mercken,
Wat haeren man mis-doet, in wandel, oft in wercken,
Is hy door dranck verheught, scheynt hy wat dweers van sin,
Voor die het niet wilt sien, en vindt gheen quaet daer in,
De doofheydt van den man, is dat hy sloot syn ooren,
Om dat hy van de vrouw, 'tghepreutel niet sou hooren,
De Hin, de Gans, de Vrouw, die hebben dit ghemeyn,
Daer moet al-tydt ghequeeckt, oft wat ghekakelt zyn.
| |
[pagina 212]
| |
Een Heer had' synen knecht, voor gift een kleedt gheschoncken,
d'Welck hy den selven dagh, sonder daer met te proncken,
Een van syn vrinden gaf: den Heer wirdt dit ghewaer,
Hem siende sonder kleedt, soo vraeght hy hem daer naer,
Den knecht heeft op de vraegh, gheantwoordt met goey reden,
'tKleedt was u over-last, soo is't aen my oock mede,
Naer dat ghy 'tniet meer woudt, ick wildet oock niet meer,
Mits dat den knecht betaemt te volghen synen Heer,
Dit dient hem voor een les, die syn secrete saecken,
Aen die het niet en weet, terstont gaet kenbaer maecken,
Want swyght ghy 'tselver niet, hoe sal't versweghen zyn,
Hy ghevet oock maer voort, hoe wilt g'hier teghen zyn,
Het gheen dat-men behiel, en wirt noyt voort ghegheven,
Het gheen dat-men versweegh, dat is verholen bleven,
Den man maeckt hem een slaef, die syn eyghen secreet,
Verkondight aen de gheen, die daer van niet en weet.
|
|