Het Brussels moeselken

[Liefste Phillis die my kont dwinghen]

Stemme. Phillis qui nous oblige. &c.

Liefste Phillis die my kont dwinghen,
Dat ick bekinnen moet der minnen brant,
U lief ghesicht kan myn herte door dringhen,
En houwt my vast gheketent in den bant,
Cost mynen dienst u tot weder-min bringhen,
Ick offerden u myn hert, en verstant,

2. 'kHeb menigh werf aen u bevonden,

[p. 92]

 

Dat in u ziele soete gunste woont,

 

Dat 'tbly ghelaet van uwen heuschen monde,

 

Tot rechte min aen my wel voetsel thoont,

 

Tuyght uwen scheyn, hoe dat ghy zyt van gronde,

 

Soo zyn myn diensten over langh beloont.

 

3. Wint dan door min, en niet door krachten,

 

Een nedrigh herte sonder teghen-streyt,

 

Gheen on-gheval en kan de min versmachten,

 

Die noyt verstoort en was door stuerigheyt,

 

Het vry ghemoet is in de min te achten,

 

'tWelck op de hope vast gheanckert leyt.

 

4. 'kBen dan vol hoop, en vol betrouwen,

 

Voor u te leven, en voor anders gheen,

 

En hert, en sin, aen u verplicht te houwen.

[p. 93]

 

Tot dat myn lyf, en ziele scheydt van een,

 

Wilt ghy myn ziel dan in't leven behouwen,

 

Maeckt by ons zielen in een lyf ghemeen.