Het Brussels moeselken
(1659)–Eustachius de Meyer, Petrus Suetmans– AuteursrechtvrijStemme. Chere Philis pourquoy te smoigne vous
Philis hoe zyt ghy soo stuer van ghemoet,
Daer ghy van wesen zyt soo wonder soet?
Hoe kont g'u veynsen al-soo straf en quaet,
O schoon Goddin,
Thoont u soo soet van sin,
Als ghy zyt van ghelaet.
| |
[pagina 29]
| |
2. Naer u Philis, wensch ick dagh ende nacht,
Maer al myn leyden wordt van u veracht.
Seght my schoon lief, wat heb ick u misdaen?
Dat g'u ghesicht,
't Welcke myn hert verlicht,
Op my niet eens wilt slaen.
3. Tot in myn hert ben ick gheheel door-wont,
Door 'tsoet ghebloos van uwen roosen mont,
Myn ziel verlanght naer u seer klaer aenschyn,
O Liefken teer,
Sult ghy dan nimmermeer,
Ghenesen myne pyn.
4. Liefste Philis ick sweir u by de min,
Waer door dat ick aen u verbonden bin,
| |
[pagina 30]
| |
'kSweir by de jonst die ghy my noyt en boodt,
Dat ick al-tydt,
U slaef sal zyn bereydt,
Tot d'ure mynder doodt.
|
|