Chaos ofte verwerden clomp
(1643)–Cornelis Stribee–
Auteursrechtvrij
[pagina 63]
| |
Pallas ghy beschaemt,
Venus ghy verdooft,
Want ghy haer schoonheydt rooft:
Edel, hoogh befaemt
Zijt ghy pronck en Werelts-beelt,
Waer in Naturas krachten speelt.
Maer ick vraegh, klaegh, en sucht
Waerom ghy soo angstigh vlucht,
Want als ick u smeeck vliet ghy snel en straf
Als het schuwste Wilt de Bergen af.
Dorothea schoon
Keert, ey keert weerom:
Vlucht ghy u Bruydegom?
Lief ontsiet de Goon
Laet u vluchten door het wout
Eer dat mijn suchten u berout
| |
[pagina 64]
| |
Want gedenckt Dorothe
Op de schoone Maeght Daphnee:
Die mee vluchtigh was voor de God der Son,
Siet hoe sy haer verandert von,
Want haer vlees en bloedt
Dat wert een Lauwer-stam,
Waer voor een Schors om quam;
Dus een Lauwer-hoedt
Heefter Phoebus of-gepluckt,
En om sijn blonde kruyn gedruckt.
Daerom Lief, eens aensiet
Waerom Hesperye vliet,
Esacus die roept: ach! mijn Engel went,
Maer sy treet te vlucht op een Serpent;
Daer genoot die Maeght
Een soo droeven doot,
Dat was om datse vloot,
| |
[pagina 65]
| |
't Heefter meer behaeght.
Lijck een Danae met Jupijn,
In Venus strick verwert te zijn.
Oock de vlucht heeft bedroeft
Arethusa mee beproeft,
Die met volle loop bat Diana aen,
Die een water wolck deed om haer gaen:
Daer sy in verdween:
Smolt tot een water-beeck,
Alphus van rouw bezweeck,
Dus aen hoort mijn reen
Ist niet best Salmacis-bron
Als 't Treur-spel droef van Acteon.
Pan die sit wel en speelt
En met vreught sijn deuntjes queelt,
Hoe Syringa vloot over Bergh en Dal,
| |
[pagina 66]
| |
Maer het geeft een droevigh na-geschal.
Want haer snelle doot
Die neurt hy op sijn Riet,
Hoe sy de Ziel verliet
Daerom Lief ontbloot
Niet u Leden in de Wint,
Maer u getrouwe Minnaer mint.
Want ick liev' uwe Jeught,
En u eerbaerlijcke deught:
Want u wesen blinckt als een Diamant
Wiens stralen als de Sonne brandt,
Lief hebt mededoogh
Met u getrouwen Slaef
Die al des Werelts haef
Om u lonckend Oogh
Haest met vreught verlaten sou,
En eeren u, (mijn schoon' Juffrou.)
|
|