Chaos ofte verwerden clomp
(1643)–Cornelis Stribee–
Auteursrechtvrij
[pagina 146]
| |
Om mijn soete Geytjes, elck
Daer te loosen van haer Melck.
D
2 Neen, mijn Pronck der Herderinnen
Ghy wilt na u Cloris gaen
Die ghy liever wilt beminnen,
Soo ick lestmael heb verstaen
Wt een Brief die ghy hem sant
Doen ick doolden langhs de Strant.
L
3 Ach! Dorastus (waerde leven,)
Hemel! Watter al gheschiet:
Noyt en heb ick Brief geschreven
Noch aen hem of niemandt niet;
Maer ick zweer! dat hert, en ziel
Ick alleen voor u behiel.
D
4 Wel dat laet ick daer by blyven,
Rust wat neder by 't Geboomt
| |
[pagina 147]
| |
Onder 't schaduw der Olijven:
Waer dat een Reviertje stroomt
Met sijn golfjens in het Dal
Daer 'k u Vlockje melcken sal.
L
5 Neen ick weet een plaets bequamer
By een water-Borne soet,
Dat ist Vee veel aengenamer:
Want sy drincken uyt de Vloet,
En dit water schoon en reyn
Spruyt uyt eene klaer Fonteyn.
6 Daer ist koel want d' hooge Eycken
Die met haer bebladert lof
Doen haer top ten Hemel reycken
Snyt de Son haer stralen of,
Als ick dan in 't schaduw sta,
Voel 'k den soeten windt Aura.
| |
[pagina 148]
| |
D
7 Wel (mijn Lief) ick sal u leyden,
Drijft mijn Schaepjens neffen d' uw,
L
Wilt u Vee alleenigh Weyden,
Want mijn Vee dat is te schuw.
D
Neen Lerinde, 't is als 't mijn,
't Wil wel by malkanderen zijn.
L
8 Stil Dorastus 'k hoor geruchten,
Vliet van my, 'k moet henen gaen.
D
Ach! mijn Lief, waer wilt ghy vluchten?
't Is maer ruysig' van de blaen:
Of het vlugge Veer-gebroet
Dat sijn jonge Beesjes voet.
L
9 Siet hoe kan Dorastus vleyen,
En sijn lusjes weet te voen
Dat een Maeghden hert sou schreyen
Die hem eenigh leet sagh doen.
| |
[pagina 149]
| |
D
Ey! Lerinde, ey! een kus;
Gunt dat ick mijn vlammen blus.
L
10 Wel Dorastus, mijn beminde,
Sweer my dat u trouwe Trouw,
D
Ach! mijn Lief, mijn Lief Lerinde
'k Sweer u: eer den Hemel sou
Van sijn gulde Polen vlien,
Datmen 't blaeuw Gewelf sou sien.
11 Of, al quam my daer een bieden
Voor dees Staf, een Scepter schoon,
Dat ick Lant, en u souw vlieden,
En gaf my een Koninghs Croon
Voor dees stroyen Hoet, soo souw
Ick 't af-slaen, om u mijn Vrouw.
12 En terwijl ons herten branden
Laet ons na den Tempel gaen,
| |
[pagina 150]
| |
En doen Venus Offerhanden,
Knielen oock voor Son en Maen,
Bidden voor den Echten-staet
Dats' ons komen bey te baet.
|
|