Chaos ofte verwerden clomp

Mey-liedt

[p. 121]

stemme: Grusella nimphe sat.

LOf aenghenaemme Lendt,
Die d' Aerdens bruyne schoot
Ontsluyt, en kleur'ge Fruytjens sent,
Die eertijts 't guyre Noorden sloot:
Dies Bloempjes, Graes en kruyt
Steeckt nu sijn kluer'ge hoofjen uyt.

2 De suyver witte Bron
Van 't domme grasigh Vee,
Die straelent vloeyt, als Coridon
Met sijn beminde Galathe
Voor krieckje des Dageraet
't Hans in de Wey uyt melcken gaet.

3 De Boompjes bersten uyt

[p. 122]

 

Van wit wel-ruyckent blos,

 

Daer hoortmen Philomels geluyt,

 

Die op een groene Blader-tros

 

Soo lieffelijck sit en singt,

 

Dat het Gedierte hippelt en springt.

 

 

 

4 Het treurigh minne-Liedt

 

Op een bemoste Rots

 

Speelt Pan op 't nieu-gesneden Riet,

 

Met sulcken droevigh na gebots

 

Dat soo Syringa noch leeft

 

Toont dat sy buygend' berouwen heeft.

 

 

 

5 Silvanus ciert sijn Hof

 

En ent soo mennigh struyck,

 

Bekranst sijn hooft met Eycken-lof,

 

Waer Floraes op-getoyde pruyck

 

Soo soet en geurigh betuyght

[p. 123]

 

Als dan het Bytje daer Honingh uyt suyght.

 

 

 

6 De Nimphjes met haer Rey

 

Die streng'len handt aen handt,

 

En danssen om de groene Mey

 

Die Cloris voor sijn liefste plant,

 

Dies sy weer (na gewoondt)

 

Hem met een krans van Bloemen kroont

 

 

 

7 Dus ghy, o jonge Jeught

 

Besprengt u Lauwer-spruyt

 

Met goeden gonst, soo veel ghy meugt:

 

En voor tweedracht u Venster sluyt,

 

Op dat een yder Man

 

Sien magh, dat onse Jeught neemt an.